Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

#9

#9

τερέζος

00s
ALEX SMOKE, Incommunicado (Soma, 2005)
Να το αρχίσω ανάποδα. 5 χρόνια μετά ο glaswegian δεν έχει εξελιχθεί στον επόμενο σουπερ σταρ της dance/electronica όπως μας προδιέθετε τούτο το συγκλονιστικό ντεμπούτο. Για την ακρίβεια, όπως μου έλεγε πρόσφατα κάποιος που τον ξέρει καλά και τον φέρνει στην Ελλάδα, δυσκολεύεται ακόμα και να πληρώσει το νοίκι του. Γιατί έμεινε πιστός στο artist μέρος της δουλειάς του, πειραματίστηκε με aliases και προσωπικά labels, δεν μπήκε στο τριπάκι "γυρνάω τον κόσμο με ένα τυποποιημένο dj set μπας κι ανεβάσω το booking fee στον ουρανό". Αλλά, το θέμα μας είναι το Incommunicado. Αυτό το ανυπέρβλητο outsider κράμα της Detroit techno παράδοσης της Soma, των minimal beats που διοικούσαν αυταρχικά το dance προτεκτοράτο στις αρχές του 2005 και της φυσικής συνέχειας των συμπατριωτων του Boards Of Canada. "Έξυπνο", εγκεφαλικό techno δωματίου από έναν cool τύπο που δούλεψε όραμα και ταλέντο στην κρεβατοκάμαρά του, χωρίς να κρύβεται πίσω από δικαιολογίες εξοπλισμού και μπάτζετ. Κάθε φορά που το ακούς ανακαλύπτεις πράγματα, κάθε φορά είναι και καλύτερο..


'09
YEAH YEAH YEAHS, It's Blitz, Interscope
Η discoelectropop στροφή τους ήταν η έκπληξη που διχασε τη χρονιά. Οι αμετανόητοι γκαραζιέρηδες αποκήρυξαν το "αβγό" ως κλούβιο πάθους διαμαρτυρόμενοι για τον ευνουχισμό των κιθαριστικών riffs του Nick Zinner. Οι υπόλοιποι, απλά γονατίσαμε στο οριστικό τεστ που πέρασε με στυλ "λίβα που καίει τα σπαρτά" η Karen O. Να φορέσει, δηλαδή, με επιτυχία τα παπούτσια της Debbie Harry, οδηγώντας την μπάντα σε Blondie μονοπάτια. Το στοίχημα το κέρδισε περίπατο, η κάβλα της έσταζε άλλη μια φορά από παντού, το garage τελικά δεν είναι (μόνο) ήχος αλλά attitude. Και μετά πήγε και τραγούδησε με τα παιδάκια...


τσουλούφης

οοs
Daft Punk, Discovery, Virgin, 2001


09'

The Antlers, Hospice, Frenchkiss Records

Δεν υπάρχουν σχόλια: