#16

#16

τσουλούφης

00s
Amy Winehouse, Back to Black, Island, 2006

Το pop ( αν μπορούμε να την κατατάξουμε εκεί) άκουσμα της δεκαετίας. Η φωνή της έχει κάτι από Ela και Nina και έκανε το σύμπαν να πιστέψει πως ντίβες με λαρύγγι βγαίνουν ακόμα. Η συμπεριφορά της είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο και ενοχλεί, όχι τόσο για τις πράξεις της αλλά για το ότι δεν μας προσφέρει κάτι παραπάνω. Υπομονή: είναι το μόνο που μας μένει!

'09
Girls, Album, True Panther Sounds

Ψιλό ροκ, ψιλό indie, ψιλό κάτι, ψιλό δήθεν, ψιλό καλό, ψιλό ελπιδοφόρο, ψιλό αριστούργημα, ψιλό μαλακία. Δεν σε αφήνει αδιάφορο, ψιλό πάντως.

τερέζος

00s
GORILLAZ, Demon Days (Virgin, 2005)
Roots Manuva, Martina Topley-Bird, De La Soul, Shaun Ryder, Dennis Hopper, MF Doom, Neneh Cherry και ο Danger Mouse στα κουμπάκια, όλοι στη διάθεση του Damon Albarn (για τον οποίο τα ξαναείπα συνοπτικά στο νο.35 εδώ). Μπορεί να μην ταιριάζει καθόλου με τη σημερινή μέρα, αλλά είναι ο πιο feel good δίσκος μου για τα noughties. Καλοκαίρι, χαμόγελα, spliffs, νωχελικό σπάσιμο της μεσης και μερικές κάργα ρίμες στο 'Dirty Harry'. Σαν να λέμε 'Feel Good Inc.'...

'09
BAT FOR LASHES, Two Suns, Parlophone/Astralwerks
Απ΄ ότι βλέπω η Natasha Khan θα είναι ψηλά, όταν ο gone4sure κάνει τη σούμα. Γιατί είναι το girl next door που κατασκοπεύεις όταν γυρνάς από τη δουλειά (κι εκείνη από τη σχολή ή το μπαλέτο κρατώντας σακούλες με ψώνια για να φτιάξει κάτι vegan να φάει). Γήινο, ντροπαλό, εσωστρεφές με μπόνους το εξωτικό απίλ που σε έκανε να το προσέξεις. Να επαναλάβω girl (όχι woman) next door. Και μετά δειλά το γνωρίζεις με μια ηλίθια αδιάφορη δικαιολογία. Έχει υπέροχη φωνή, δύο δίσκους εξαιρετικών συνθέσεων ποπ χαρμολύπης, σου λέει περήφανα αλλά χαμηλόφωνα ότι έχει συνεργαστεί και με τον Scott Walker. Εσένα δε σε λένε Daniel. Αλλά την ψηφίζεις...