#19

19#


τσουλούφης

00s

Fujiya & Miyagi, Lightbulbs, Full Time Hobby Records, 2008
Γιατί είχε πλάκα. Διασκέδασα, πέρασα όμορφα μια χρονιά, γιατί είχε κέφι. Καιρό είχαμε να περάσουμε έτσι, βρε αδερφέ.

'09
Telekinesis, Telekinesis!, Merge
Βγήκε τελευταία, το άκουσα προχθές, μου άρεσε κάπως, με δυσκολία έφτιαχνα εικοσάδα για τη χρονιά και ορίστε: ΣΤΟ ΝΟΥΜΕΡΟ 19 η "οβίδα" Michael Benjamin Lerner από το Seattle.


τερέζος


00s

LINDSTROM, Where You Go I Go Too (Smalltown Supersound, 2008)
Δίσκος διάρκειας 45 λεπτών μόνο με τρία κομμάτια; Αμέ. Γιατί περιμένες τον επόμενο κρίκο στην cosmic αλυσίδα που ξεκίνησε ο Νορβηγός με το 'I Feel Space' (και ύστερα συνέχισε παρέα με τον διόσκουρο Prins Thomas) και σου προέκυψαν τα 28'58'' του εναρκτήριου ομώνυμου track. Και μετά αντί να καθαρίσεις με ένα nu disco, έψαχνες την μπάλα. Που παίζει στο συμφωνικό γήπεδο του E2-E4, στον Vangelis και τα ανθρωποειδή του Blade Runner, στα βαλεαρικά ηλιοβασιλέματα και πάνω απ'όλα στην πουτανιά του Giorgio Moroder. Μόνο για τέτοια κομμάτια, τόσο πλήρη και πολυεπίπεδα, δικαιολογείται η αστειότητα του 'track review' που προσπαθεί να μας επιβάλλει η χούντα του Pitchfork...

'09
BEYOND THE WIZARD'S SLEEVE, Re-animations vol.1 (New State Recordings)
Νομίζετε ότι είναι φάουλ; Το θεωρείτε συλλογή με remixes (ενώ ο κανόνας είναι ξεκάθαρος και σεβαστός "όχι συλλογές"); Διαφωνώ. ΟΚ, κανένα από τα 12 κομμάτια του άλμπουμ δεν είναι original σύνθεση των Erol Alkan & Richard Norris, όμως ο τρόπος που έχουν ξαναδουλέψει σε ένα ενιαίο κόνσεπτ τις δουλειές τόσο διαφορετικών καλλιτεχνών όσο οι Franz Ferdinand και οι Chemical Bros με τον Findlay Brown και τους Midlake είναι original. Επιστρατεύει additional παραγωγή, παραδίδει απόλυτα καινούρια κομμάτια (απλά άκου το 'Ulysses') και τους δικαιώνει που λανσάρουν τον όρο 're-animation' γι'αυτό που κάνουν. Κι εγώ πέρασα πολύ ωραία τα τρία τελευταία χρόνια που διέρρεαν ένα ένα αυτά τα καλοδουλεμένα balearic masterpieces...