τερεζος
00s
THE STROKES, Is This It (RCA, 2001)
Ε, τώρα τι περιμένεις να γράψω; Καμια φιλοσοφία; Είναι μερικές φορές που όντως το γαμημένο το σύμπαν συνωμοτεί (με ή χωρίς την άδεια του Κοέλο). Και βγαίνουν τέτοιοι δίσκοι. Το καλοκαίρι του 2001, λοιπόν: το garage revival βρίσκεται εν κινήσει αλλά του λείπει το έμβλημα, πέντε καβλωμένοι πιτσιρικάδες - από 20 έως 23 ετών - συναντιούνται στη σωστή πόλη (τρεις από αυτούς μεγάλωσαν μαζί ως indie πλουσιόπαιδα στο ΝΥ Upper East Side), ο τραγουδιστής και βασικός στιχούργός λέγεται Julian Casablancas και ο ντράμερ Fabrizio Moretti (δηλαδή πόσο περισσότερο media friendly να είναι σημειολογικά;), όλοι τους ξέρουν να ντύνονται αλήτικα/κομψά κι εκπέμπουν την αυτοπεποίθηση ότι έχουν κοιμηθει με το σύνολο της συνομήλικης τους Νέας Υόρκης ... όμως ταυτόχρονα - τουλάχιστον τότε - είναι αλάνια που ξέρουν να περιγράφουν τη ζωή στην πόλη με τον Casablancas να στήνει ιστορίες που μιλάνε απλά και συνθηματικά για περιπέτειες της χθεσινής νύχτας/ νεοϋρκέζους μπάτσους/ τη μοντέρνα ζωή στη μεγαλούπολη/ χαζοσυναισθηματικά αδιέξοδα/ γλυφομούνια/ τη γοητεία της παραβατικότητας και όσα σε απασχολούν τελοσπάντων όταν είσαι 20something. Ξεπατικώνουν '60s garage μοτίβα, δε ρίχνουν ποτέ το τέμπο και σπεκουλάρουν πάνω στη βραχνάδα του Julian. Και βγαίνει ο πιο χαρακτηριστικά ροκ δίσκος της δεκαετίας...
'09
THE FLAMING LIPS, Embryonic, Warner
Θα μπορούσε να έχει τίτλο "τα φρικιά τραγουδάνε ακόμα", "μια φορά τρύπιος, πάντα τρύπιος", 'ψυχεδελιάζω άρα υπάρχω", "ποιος εριξε LSD στο τσάι μου", "Wayne Coyne in the sky with diamonds", "πόσοι απο σας μπορείτε να αντέξετε την κοιλιά στη μέση του άλμπουμ;", "πόσοι απο σας μπορέιτε να γράψετε κομμάτια σαν τα 'Convinced Of The Hex'/'The Sparrow Looks Up At The Machine'/ 'Watching The Planets', "η Yoshimi διαβάζει το 'Άστρα και Όραμα", "ψάχνουμε κόσμο για βιντεοκλιπίστικες παρτούζες","μήπως πρέπει να παραδεχτείτε ότι είμαστε η καλύτερη art rock μπάντα του πλανήτη;"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου