#3

#3

τερέζος

00s
FRANZ FERDINAND, s/t (Domino, 2004)
Δεν περίμενα ότι στο τέλος των '00s θα θεωρούσα αυτόν τον δίσκο τόσο σημαντικό. Κι όμως. Μα είναι δυνατόν; 11 στα 11 κομμάτια που θα μπορούσαν να είναι πιθανά singles; 11 στις 11 συνθέσεις που αποτελούν - καθεμιά ξεχωριστά - άψογα παραδείγματα του τι σημαίνει catchy tune; 11 στα 11 κομμάτια που θυμάσαι τους στίχους (έστω του ρεφρέν) ακόμα κι αν δεν έχεις παίξει όλο το cd για κανα χρόνο; Ούτε ένα αδιάφορο ακόρντο, ούτε ένα αδιάφορο στιχουργικό θέμα, ούτε ένα αδιάφορο track. Πόσους δίσκους άκουσες μέσα στη δεκαετία με αυτήν την ιδιότητα; Τελικά, με όλα τα σκαμπανεβάσματα της μετέπειτα πορείας τους, οι Franzies θα φουσκώνουν πάντα για ένα διαχρονικό pop κομψοτέχνημα που ισοφάρισε με καθολική αναγνώριση τα χρόνια που τα Karelia φουμάρονταν δύσκολα (και κυρίως άσημα) για τον Kapranos και την υπόλοιπη παρέα των γλασβιγκιανών δανδήδων...

'09

FUCK BUTTONS, Tarot Sport, ATP

Σε αντίθεση με το #3 των noughties, στο αντίστοιχο της χρονιάς τα πάντα αρχίζουν και (δεν τελειώνουν αλλά) καταλήγουν στο εναρκτήριο κομμάτι του δεύτερου άλμπουμ του ντουέτου από το Μπρίστολ. 'Surf Solar', 634 δευτερόλεπτα που o Φ. τα περιγράφει μια χαρά εδώ και μου θύμισαν τους αξεπέραστους Orbital να μας διαμελίζουν φορώντας φακούς ανθρακωρύχων στο μέτωπο τον Σεπτέμβριο του 2000 στη βάση του Ελληνικού. Στην ούγια γράφει Andrew Weatherall και σίγουρα θα ήταν ψηλά στη λίστα των '00s αν δεν είχε βγει μόλις φέτος. Δοκίμασε να ακούσεις απνευστί τον δίσκο, ενώ ταξιδεύεις με τρένο. Δε θα ξαναπάρεις ναρκωτικά (λέμε τώρα...)

τσουλούφης


oos

The Strokes, Is This It, RCA 2001



09'

Danger Mouse & Sparklehorse, Dark Night of The Soul