#18

#18

τσουλούφης

Γιάννης Αγγελάκας & Επισκέπτες, Από 'δω και πάνω, All Together Now, 2005.

Ποιος δε χόρεψε, ποιος δεν έκλαψε, ποιος δε χοροπήδησε, ποιος δεν ξαφνιάστηκε με την ευχάριστη στροφή του Γιάννη; Εκτός από το χιτάκι (Σιγά μην κλάψω) το album είναι μια απόδειξη πως μπορούμε επιτέλους να ξεφύγουμε από τη μίρλα και την κλάψα της αδικοχομένης πια έντεχνης ελληνικής μουσικής.

'09
Bat For Lashes, Two Suns, Parlophone

Ωραίο κορίτσι πράμα. Αισθαντική φωνή, αισθησιακά αγγίγματα, καυ..ωσαμε... λίγο και το νούμερο 18 βαφτίζεται με αγάπη και ροδόνερο...

τερέζος

00s
B.R.M.C., Black Rebel Motorcycle Club (Virgin, 2001)

"I Feel In Love With A Sweet Sensation/I Gave My Heart To A Simple Chord/
I Gave My Soul To A New Religion/ Whatever Happened To You?/
Whatever Happened To Our Rock 'n' Roll?/ Whatever Happened To My Rock 'n' Roll?"
... στις αρχές της τρίτης χιλιετίας μια παρέα αμερικανάκια προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ροκενρόλα είναι ακόμα ζωντανή. Κι αυτός ο δίσκος (κι αυτό το κομμάτι) ήταν το καλύτερο επιχείρημα. Ευτυχώς το πιστέψαμε για λίγο (τόσο εμείς όσο κι εκείνοι)...

υγ. extra bonus για το 'Love Burns', ένα από τα 2-3 αγαπημένο μου "ερωτικά" της δεκαετίας

'09
SHACKLETON, Three EPs (Perlon)
Ο κύριος μετακόμισε στο Βερολίνο, παρατάει για λίγο την Skull Disco, πιάνει παρέες με τους Βιγιαλόμπους και μοιραία καταλήγει να ηχογραφεί το πρώτο του LP στην ακραιφνώς techno ετικέτα Perlon. Η επιτομή της αποδεδειγμένης ηχητικής συγγένειας μεταξύ των απομειναριών του minimal και του ακμάζοντος dubstep (χωρίς να μπαίνει σε κανένα από τα δύο ράφια). Υπνωτικοί ρυθμοί, σκοτάδια, κλειστοφοβία, καλειδοσκοπικές εικόνες τρόμου, ανεπαίσθητα εφέ, λίγο "φοβιστικό" - κάπως "δύσκολο", αυτό είναι το μέλλον. Και λέγεται techstep η dub techno?