Σόρι, αλλά δεν μπορώ να πω ψέματα. Δεν "μεγάλωσα" με τον Γιάννη Πετρίδη. Φυσικά, έχω διαμορφώσει μέρος της μουσικής μου προσωπικότητας από τη δουλειά του (και τις παράπλευρες δρατηριότητές του βλ. περιοδικά, δισκογραφία) αλλά ποτέ δεν μπορώ να πω ότι ήμουν ένας συστηματικός fan που αν έχανε εκπομπή, τρύπωνε στο Ραδιομέγαρο εκλιπαρώντας για μια κασέτα. Το λέω προκαταβολικά, γιατί ήδη από την Παρασκευή που ο ίδιος ανακοίνωσε ότι σταματά το θρυλικό "Από τις 4 στις 5" το να είσαι αγανακτισμένος για τον Πετρίδη είναι "το νέο μαύρο".
Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι μια από τις σημαντικότερες στιγμές σε αυτά τα 2,5 χρόνια του laternative ήταν όταν τον είχαμε καλεσμένο τον περασμένο Σεπτέμβρη εν' όψει της προβολής του βιογραφικού ντοκιμαντέρ 'Once In A Lifetime' στις Νύχτες Πρεμιέρας (ξέρεις αυτό που οι εναλλακτικοί ενοχλήθηκαν επειδή μίλησε κι ο Κωστόπουλος φουμάροντας πούρο). Και κάναμε μια υπέροχη κουβέντα όπου μείναμε εντυπωσιασμένοι από την "όμοιος προς ομοίω" αντιμετώπιση που μας επιφύλαξε, αλλά και την αγωνία του να κυλήσουν όλα καλά στο δίωρο - σαν να ήταν αυτός παρουσιαστής. Κι επίσης ότι δεν έχω λάβει κανένα μεγαλύτερο επαγγελματικό κομπλιμέντο από την πρόσκληση που δέχτηκα να βάλω μαζί του (και με τον Δημήτρη Παπασπυρόπουλο) μουσική στο πάρτι μετά την προβολή κάτι σαν τρεις γενιές ραδιοφώνου...
Την ιστορία την ξέρετε. Αν όχι διαβάστε εδώ το περίγραμμά της. Το Δημόσιο πρέπει να αλαφρύνει. Οι συμβάσεις να μειωθούν. Σωστό. Όχι να εξαφανιστούν, όμως. 7 στους 10 θα μείνουν. Αφού περάσουν από ΑΣΕΠ. Αναρωτιέμαι δε θα μπορούσε με κάποιον τρόπο να είναι ο Πετρίδης ανάμεσα σε εκείνους τους "Δημοσιογράφους και Καλλιτέχνες που εξαιρούνται"; Ή μήπως τα 35 χρόνια κατά τα οποία. με όποιες ενστάσεις κι αν έχει ο καθένας, πρότεινε συστηματικά κάτι διαφορετικό από το μπουζουκοποπ (στο οποίο άλλωστε ειδικεύεται το Κίνημα) δεν αποτελούν "κριτήρια επιλογής που διασφαλίζουν τη διαφάνεια και την αξιοκρατία"; Μήπως τα πληρούν τα κρατικά επιχορηγούμενα μερακλώματα του δικού μας παιδιού Σπύρου Παπαδόπουλου που - κοίτα να δεις - κάτι μου λέει πώς θα συνεχιστούν;
Νομίζω ότι η ιστορία δε θα μείνει έτσι, λόγω της μεγάλης αντίδρασης που θα μεγεθυνθεί μιντιακά. Ήδη ετοιμάζονται και δράσεις. Αλλά, ακόμα κι αν 4 με 5 εξακολουθεί να εκπέμπει ο κύριος Γιάννης, το αυτονήτο για τους προσεκτικούς επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά. Η κυβέρνηση του e-gov είναι ο θρίαμβος της επικοινωνίας έναντι της ουσίας. Φαίνεται στο "συγχαρητήρια στους κυρίους Τοροσίδη-Σαλπιγγίδη" του ΓΑΠ, στις συγγνώμες του Χρυσοχοϊδη, στο θεληματικό πηγούνι του υπουργού Πολιτισμού. Μόνο που κι ο κύριος Γιάννης απεδείχθη γάτα στην επικοινωνία και με την ηρωική έξοδο της Παρασκευής τους πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα...
υγ. σιχαίνομαι τα δημοσιουπαλληλίκια κάθε είδους, αλλά συγγνώμη δεν μπορώ να συμμεριστώ το επιχείρημα "δε θα πάει χαμένος, κρα θα κάνουν τα ιδιωτικά ραδιόφωνα"...εκπομπές του ύφους, της ιστορίας και της αξίας του Πετρίδη αποτελούν δημόσιο πολιτιστικό αγαθό και θα πρέπει να προστατεύονται στο καταφύγιο της δημόσιας ραδιοφωνίας αντί να πέφτουν στο "race for rats" των ιδιωτικών Ρ/Σ...
τερέζος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου