#5

LCD SOUNDSYSTEM, This Is Happening (DFA)
Η οποιαδήποτε αμφιβολία μου για τον τρίτο δίσκο κρατησε 187 δευτερόλεπτα. Μέχρι να σκάσει αυτό το παλιρροϊκό ριφάκι με τα καταιγιστικά κρουστά που βεβαιώνει ότι η εισαγωγή του 'Dance Yrsef Clean΄που είχες κατεβάσει δεν ήταν κακής ποιότητας, ούτε ότι ο Murphy αποφάσισε να διατυπώσει δική του lo-fi θεωρία, ούτε ότι τελοσπάντων κάποιος είχε ξεχάσει τις μισές φέτες της κονσόλας κατεβασμένες. Αν συνδυαστεί, λοιπόν, η καθαρτική κορύφωση του εναρκτήριου κομματιού, με το οπαδικό συναίσθημα να ακούς το δίσκο της αγαπημένης σου μπάντας, ενώ ο τσουλούφης έχει βάλει στο φούρνο ένα σπαγκέτι ογκρατέν για να συνοδέψει την πρωτη ακρόαση μαζί με τον δΙΜΑΚΟπουλο και τον bside καταλήγεις πιθανώς σε αμετροεπή συμπεράσματα απριλιάτικα απογεύματα. 8 μήνες μετά: Ναι, το This Is Happening δεν μπορεί να παίξει μπάλα στο γήπεδο των δύο προκάτοχών του (αμφότερα νο1. μου για 2005 και 2007 αντίστοιχα). Αλλά ρε παιδιά και η Μπαρτσελόνα 10 φορές να παίξει με τη Ρεάλ, τις 2 θα της βάλει πέντε. Ναι, το χαζοζαρούμενο 'Drunk Girls' κλέβει ασύστολα τo τέμπο του 'White Light, White Heat'. Ναι, το ριφάκι του 'All I Want' μπορεί να κάνει και τα δύο μάτια του Bowie να αποκτήσουν ίδιο χρώμα (που έχουν δηλαδή) έτσι που ριπαρει αναιδώς το 'Heroes'. Ναι, τα "χορευτικά" του δίσκου ('Pow Pow', 'One Touch') είναι είτε αδύναμα είτε ψιλοβαρετά. Ναι, μοιάζει σαν να προσπαθεί να επαναλάβει τη ρετσέτα του Sound Of Silver (9 τραξ, ίδια σειρά κλιμάκωσης, μεγάλη διάρκεια). Θες να βρω κι άλλα; Μπορεί και να βρω. Αλλά, ο άτιμος το έχει. Έκανε πάλι ωραία, πλήρη, γεμάτα, χορταστικά, μαστόρικα και λεπτεπίλεπτα σχεδιασμένα τραγούδια. Φόρεσε τα λευκά, μετακόμισε στο LA, πρόβαρε ένα καλιφορνέζικο ύφος decadent crooner (κι αν τον δεις live στη φετινή περιοδεία θα καταλάβεις ότι σε αυτό το κομμάτι είναι καλύτερος από ποτέ, το δείχνει άλλωστε και στο 'Someone's Calling Me'), ενώ λατρεύοντας τη μουσική σημειολογία και τον εαυτό του έφτιαξε ένα Bowie-ικο παραμύθι αυτοεξορίας κι απόσυρσης μετά από αυτό το άλμπουμ. Έγραψε πάλι ωραίους στίχους, αυτοκρίθηκε κι αντεπιτέθηκε ('You Wanted A Hit'), θυμήθηκε ότι δεν έχει αντιγράψει New Order κι έβγαλε ψυχούλα στο 'Home'. Γέλασα πολύ με αυτό το κόμικ που έβαλε αντί πολυλογίας ο blu velvet. Εξηγεί απόλυτα γιατί τον περιμέναν τόσοι πολλοί με το πιστόλι της κακής κριτικής στον κρόταφο (σημειωτέον κανένα έγκυρο site δεν έκραξε - μόνο bloggers). O Murphy δεν είναι μουσικός (εντάξει, είναι ο καλύτερος μηχανικός ήχου που κυκλοφορεί αλλά άλλο θέλω να πω), είναι μανιακός fan/collector/μουσικό αρρωστάκι. Σαν εσένα κι εμένα. Και ποτέ δε θα του συγχωρήσουμε ότι ενώ εμείς - στην καλύτερη - κάνουμε το fandom λέξεις, εκείνος το έκανε μουσική. Κι έγινε star...

lcd soundsystem - you wanted a hit (soulwax remix)
lcd soundsystem - bye bye bayou (alan vega cover)


(almost famous) περιέργως δεν έκαναν το εκκωφαντικό buzz του LP, όμως η επιστροφή των Holy Fuck μπορεί να μην εξέπληξε αλλά για μένα είχε περισσότερο fun από πριν...

#5: πέρυσι - THE FLAMING LIPS, Embryonic (Warner)/πρόπερσι - THE KILLS, Midnight Boom (Domino)/το 2007 - NEW YOUNG PONY CLUB, Fantastic Playroom (Modular)/το 2006 - THOMAS SCHUMACHER, Home (Spiel - Zeug)


(the list so far)
20. DUM DUM GIRLS, I Will Be (Sub Pop)
19. FOUR TET, There Is Love In You (Domino)
18. THE CHEMICAL BROTHERS, Further (Freestyle Dust/Parlophone)
17. NICE FACE, Immer Etwas (Sacred Bones)
16. SILLYBOY, Played (Just Gazing/ The Sound Of Everything)
15. GIL SCOTT-HERON, I'm New Here (XL Recordings)
14. SWANS, My Father Will Guide Me Up A Rope In The Sky (Young God)
13. ANIKA, st (Invada/Stones Throw)
12. SKREAM, Outside The Box (Tempa)
11. HOT CHIP, One Life Stand (Astralwerks/EMI)
10. BRIAN ENO, Small Craft On A Milk Sea (Warp)
09. ZOLA JESUS, Stridulum II (Sacred Bones)
08. !!!, Strange Weather, Isn't It (Warp)
07. ARCADE FIRE, The Suburbs (Merge)
06. NO AGE, Everything In Between (Sub Pop)

τερεζος

τσουλούφης