#14

SWANS, My Father Will Guide Me Up A Rope In The Sky (Young God)
Στο ίδιο βετεράνικο ταλαιπωρημένο ύφος με χθες. Ο Michael Gira δεν έφτασε τόσο χαμηλά όσο ο Gil Scott-Heron. Ας πούμε δεν έκανε φυλακή (ή μάλλον έχει κάνει, αλλά λίγο - καμια 35 χρόνια πριν). Χαρτογράφησε τη δική του αβαν γκαρντ περιοχή κυκλοφορώντας αμέτρητους δίσκους στη δική του Young God, ανάμεσα σε συλλογές διηγημάτων και άλλα καλλιτεχνικά πρότζεκτ, κι ένα πρωί ξύπνησε θέλοντας να επανασυστήσει τους Swans (που δεν υφίσταντο από το 1997). Μάζεψε κάποιους από τους παλιούς συμπάικτες, βρήκε μισοτελειωμένους στίχους και μελωδίες, γέννησε καινούριους κι έβγαλε ένα σπουδαίο άλμπουμ. "Καταραμένο", δύσκολο, βαρύ (κι ασήκωτο ορισμένες φορές), τόσο μισανθρωπικό όσο καταλαβαίνεις όταν δεις το track 'You Fucking People Make Me Sick', τόσο "θρησκευτικό" ή βλάσφημο όσο υποθέτεις όταν ακούς το 'Eden Prison'. Κάτι σαν τα αφορισμένα blues ενός τύπου που τιτλοφορεί τον δίσκο του με την εικόνα του εαυτού του να αναλαμβάνεται εις τους ουρανούς. Και, μεταξύ μας, αυτός εδώ πολύ θα το ζηλεύει...

swans - no words no thoughts
swans - jim

(almost famous) στην ίδια καταραμένη λογική η - όχι σπουδαία αλλά γοητευτικά εσωστρεφής - επιστροφή (τεύχος δεύτερον) του Scott McCloud με τους Paramount Styles


#14: πέρυσι - THE BLACK HEART PROCESSION, Six (Temporary Residence Limited)/πρόπερσι - CUT COPY, In Ghost Colours (Modular)/το 2007 - RADIOHEAD, In Rainbows (on-line release τότε)/ το 2006 - VA/TIEFSCHWARZ, Fabric 29 (Fabric)

τερεζος

τσουλούφης

Beach House, Teen Dream, Sub Pop