NICE FACE, Immer Etwas (Sacred Bones)Είναι lo-fi με την κυριολεκτικά φθηνή και όχι ηθελημένα ελιτίστικη έννοια του όρου. Είναι ο ορισμός του άλμπουμ κρεβατοκάμαρας με τον δημιουργό να επιδίδεται σε ένα ανελέητο multitasking. Έχει να προγραμματίσει σάπια drum machines που αντάλλαξε μόλις πούλησε τις κιθάρες του, έχει να σαμπλάρει παλιά επτάιντσα - ηχητικά b-movies που πιθανότατα αγόρασε για κανα δυο δολλάρια σε κάποιο flea market, έχει να φτιάξει τον σκελετό των κομματιών του σε αρχαία αναλογικά σύνθια για τα οποία καμαρώνει στην νεοϋρκέζικη τρύπα που μάλλον αγωνιά να πληρώσει το νοίκι κάθε μήνα, έχει να εξηγήσει στους υπόλοιπους 4 που τον συνοδεύουν ως full band τι συμβάινει στο κεφάλι του, έχει να (υποκριθεί ότι θα) τραγουδήσει...και τότε καταλαβαίνεις ότι η ψυχή του είναι πουλημένη στους Sonics και τους Cramps. Είναι επίσης (σχεδόν) πρόχειρο το άλμπουμ του. Πιο βολικό να αγνοείς τις ατέλειες, το να τις εντοπίζεις θα ήταν βασανιστικό. Είναι φασαρία. Αν ο κόσμος ήταν δίκαιος και το παίζαμε στην εκπομπή, σίγουρα θα τσακωνόμαστε με τους ηχολήπτες που εκνευρίζονται με τις "σκονισμένες" ηχογραφήσεις και το μάστερινγκ που γίνεται στο τραπέζι της κουζίνας. Είναι ίσως το indie ισότοπο του Gonjasufi (αλλά χωρίς την Warp να ενορχηστρώνει terabytes επιτυχημένου μάρκετινγκ) - ένα ασύλληπτο, αταξινόμητο cut 'n' paste επιρροών, μια διαδρομή που δεν μπορείς να προβλέψεις την επόμενη στροφή. Από το '60s garage στο darkwave κι από κει στο αναιδές electropunk και τις ψυχεδέλειες όλων των δεκαετιών. Αλλά, μπορεί να είναι και το όνειρό σου. Να εμβολίσεις την καθωσπρέπει παραγωγή της μουσικής βιομηχανίας με μόνο όπλο τις επιρροές και το πάθος σου. Οι αντίχειρες ψηλά για τον Ian Magee, τον DIY ήρωα του 2010...
nice face - a minor altercation
nice face - selectron
(almost famous) στην αρχή το είχα στην εικοσάδα, μετά είπα να πειθαρχήσω στα guidelines που δεν ευνοούν τα EPs - αν κι αυτό για λίγα δευτερόλεπτα ξεπερνά το μισάωρο. O Teen Daze κάνει πολύ διαφορετική μουσική από τον Magee - θα τον έβαζες στο ασαφές βαγόνι του chillwave, θα τον έλεγες μεταβαλεαρικό, θα συμφωνούσες ίσως ότι πρόκειται για τον πιο καλοκαιρινό δίσκο της χρονιάς. Αλλά, είναι ο παραπληρωματικός του γιατί και οι δύο γίνονται filed under 'bedroom producers'. Και για μένα ήταν οι πιο ενδιαφέροντες "σπιτόγατοι" της χρονιάς...
#17: πέρυσι - FRANZ FERDINAND, Tonight: Franz Ferdinand (Domino)/πρόπερσι - FUCK BUTTONS, Street Horrrsing (ATP)/το 2007 - SEVENTEEN EVERGREEN, Life Embarrasses Me On Planet Earth (Lucky Number)/το 2006 - KASABIAN, Empire (BMG)
τερεζος
Hot Chip, One Life Stand, EMI
τσουλουφης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου