μετακομιση

απο δω και στο εξης το παρον ειναι αρχειο, μεταφερθηκαμε στο laternative.tumblr.com ...

ο φοιβος δεληβοριας σημερα στο λατερνατιβ

ο φοιβος δεληβοριας θα ειναι μαζι μας στο στουντιο, σημερα τεταρτη 13/7, 22.00-00.00 @σκαι 100.3... αυριο πεμπτη μαζι με τους baby guru δινει συναυλία στο φεστιβαλ της ρεματιας στο χαλανδρι (την παρασκευη παιζουν ο leon και η μαριεττα φαφουτη)...
θα πουμε πολλα, διαφορα και χαριτωμενα για αορατους, αγανακτισμενους και ομορφους ανθρωπους...

stay tuned

Μπατσοι Γουρουνια Δολοφονοι

"Ούτε στον πόλεμο δεν γίνονται αυτά" (ΕΞΑΝΤΑΣ) from Yorgos Avgeropoulos on Vimeo.

σημερα στο λατερνατιβ

...οι brothers in plugs, η μπαντα που επιλεχθηκε από τον σχετικο διαγωνισμό για να ανοίξει τους bon jovi στις 20/7 στο ΟΑΚΑ σήμερα το βράδυ στο laternative @ skai 100.3 (22.00-00.00)...

ναι, είναι αδέρφια

the past (interview) is a grotesque animal vol. 3

μιας και το trending topic των ημερων θα ειναι #amy, η "στηλη" επανερχεται με μια συνεντευξη που μου ειχε δωσει το ταραγμενο (βλ. ακυρωσεις Depeche Mode, Franz Ferdinand και χαλαζι στο Rockwave) καλοκαιρι του 2009 ο 'didi music' Νίκος Λώρης... δημοσιευθηκε τον δεκαπενταυγουστο εκεινης της χρονάς στον "Ταχυδρόμο" και νομιζω εχει ενα ενδιαφέρον για το πως παιζεται το συναυλιακο παιχνιδι στην ελλαδα...μεχρι τοτε (tel) aviv geffen...

ΝΙΚΟΣ ΛΩΡΗΣ – Ο ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΗΣ

«Κυριε Λώρη, γιατί ακυρώνονται τόσες συνυαλίες;»

Ο «κύριος Rockwave» μιλάει εφ’ όλης της ύλης...

Πόσες φορές δε θα ήθελες να τον είχες απέναντί σου; Για να σου λύσει απορίες, να του παραπονεθείς, να του ζητήσεις να φέρει την αγαπημένη σου μπάντα, ακόμα και για να τον βρίσεις – δίκαια ή άδικα. Ο άνθρωπος που έχει διοργανώσει τις μεγαλύτερες συναυλίες που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα, ανοίγει το κυψελιώτικο νεοκλασικό που στεγάζεται η Didi Music και δίνει απαντήσεις για όλα. Εξηγεί όσα έγιναν φέτος το καλοκαίρι, ομολογεί τα λάθη του, παραδέχεται αλαζονεία, αναλύει τον ανταγωνισμό ‘made in Greece’ και αποκαλύπτει τα μελλοντικά του σχέδια...

ΕΝΑ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Ήταν το πιο επεισοδιακό καλοκαίρι που έχεις ζήσει όλα αυτά τα χρόνια στη διοργάνωση συναυλιών; Σίγουρα ναι. Αν και είχαμε ταλαιπωρηθεί εξισου, όταν ακυρώθηκε η μία μέρα του Rockwave το 2001 με Nick Cave, Fall κτλ.

Έπαιξε ρόλο σε όσα έγιναν η περίφημη οικονομική κρίση στην οποία πλέον αποδίδονται τα πάντα; Όχι, τουλάχιστον στα δικά μας. Σε μας έπαιξε ρόλο η κακή τύχη. Από την πρώτη κιόλας βραδιά των Depeche Mode στις 12/5. Η ακύρωσή της και όλα όσα ακολούθησαν, νομίζω ότι σηματοδότησαν αρνητικά τις υπόλοιπες συναυλίες του καλοκαιριού, όχι μόνο εκείνες της Didi. Άλλαξε η ψυχολογία του κόσμου. Δε νομίζω ότι έχει ανακοινωθεί κάτι μεγάλο από εκείνη την ημέρα και μετά.

Αισθάνεσαι την ανάγκη να απολογηθείς για όσα έγιναν φέτος και σου καταλογίζονται σχεδόν προσωπικά; Εννοώ πέραν των συνηθισμένων «ξύλινων» επίσημων ανακοινώσεων… Τα πράγματα είναι απλά και τα έχουμε πει πολλές φορές. Αν μιλάμε για τους DM η αλήθεια είναι μία: τελειώνει το support group, οι ηχολήπτες παίρνουν κανονικά θέσεις, οι υπόλοιποι δύο από την μπάντα συν τους μουσικούς που τους συνοδεύουν πηγαίνουν στις σκάλες που οδηγούν στην σκηνή και ο Dave Gahan προς την τουαλέτα. Κι εκεί προκύπτει το πρόβλημα (σ.σ. τελικά του αφαιρέθηκε όγκος από την ουροδόχο κύστη και ακυρώθηκαν οκτώ live της ευρωπαϊκής περιοδείας τους). Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν το ήξερε από πριν. Εγώ πήγαινα να δω το opening όταν χτύπησε το κινητό (ήταν περίπου 21.05) και ήταν οι γιατροί. Τον εξέτασε το ιατρικό τιμ του Terra Vibe, υπήρξε μια πρόταση να του γίνει παυσίπονη ένεση για να «βγάλει» το show, αλλά ο μάνατζερ του δεν το συζητούσε. Είπε ότι «η υγεία του Dave είναι πιο σημαντική από το να γίνει το live» κι έτσι αντί να ανέβει στη σκηνή κατευθύνθηκε προς το νοσοκομείο Metropolitan.

Σας κατηγόρησαν ότι όταν μάθατε το πρόβλημα δεν ενημερώσατε έγκαιρα τον κόσμο και συνεχίσατε να κόβετε εισιτήρια... Δεν ισχύει. Η συναυλία ήταν sold-out από νωρίς το απόγευμα. Η ουρά που υπήρχε αφορούσε εισιτήρια χορηγών. Το πρώτο σου μέλημα εκείνη τη στιγμή είναι να προστατεύσεις τον κόσμο που προφανώς θυμώνει με τη μη διαξαγωγή και ξέρουμε ότι αρκεί «μια φλόγα για να βάλει φωτιά στον κάμπο». Να το πω και διαφορετικά: εμείς δεν καιγόμαστε να κόψουμε μερικά εισιτήρια παραπάνω όταν ο καλλιτέχνης παιρνει το 90% (μερικές φορές μέχρι και το 97,5%) των εισπράξεων. Δεν έχουμε κανένα λόγο να το ρισκάρουμε. Όσον αφορά την ενημέρωση, πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι για να πεις κάτι επίσημο πρέπει να προηγηθούν δεκάδες τηλέφωνα σε πολύ λίγο χρόνο.

Να πάμε στους Franz Ferdinand. Δεν ξέρω κανέναν που να πείστηκε με την επίσημη ανακοίνωση περί «απρόβλεπτων παραγόντων που καθιστούν αδύνατη τη μεταφορά του εξοπλισμού του συγκροτήματος από την Ολλανδία στην Ελλάδα». Οι FF είναι ένα συγκρότημα με εμπορική δυναμική που αρμόζει στον Λυκαβηττό, όχι στο Terra Vibe που ηταν προγραμματισμένο να παίξουν. Ανοίγω μια παρένθεση εδώ για να ευχηθώ να ανοίξει το θέατρο του χρόνου γιατί είναι πολλοί οι καλλιτέχνες που μας ζητάνε να παίξουν εκεί, είναι ένα συναυλιακό σημείο αναφοράς της Αθήνας. Μονο που με χωρητικότητα 3000 ατόμων, κάτι που σημαίνει μάξιμουμ 2700 εισιτήρια. καμία συναυλία δεν είναι δυνατόν να βγάλει τα λεφτά της, τη στιγμή που έχουμε ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχη της παραγωγής. Οι FF θα έρχονταν στην Αθήνα στο πλαίσιο ενός πακέτου που περιλάμβανε τρεις ακόμα προορισμούς στα Βαλκάνια. Οι οποίοι ακυρώθηκαν για λογους που δε γνωρίζω. Μας ζητήθηκε από να αναλάβουμε όλο το κόστος του εξοπλισμού και όχι το ένα τέταρτο που μας αναλογούσε και είχε συμφωνηθεί αρχικά. Κρίναμε ότι δε μας συνέφερε και αρνηθήκαμε να το κάνουμε.

Τη δεύτερη ημέρα του Rockwave, ανεξάρτητα από αν μπορούσε να γίνουν ή όχι τα live, δεν αργήσατε χαρακτηριστικά να εκδόσετε ανακοίνωση; Πολλοί μπορεί να είχαν ξεκινήσει άδικα για τη Μαλακάσα μέχρι τις 18.30 το απόγευμα που υπήρξε επίσημη ενημέρωση... Καταρχάς τα live δεν μπορούσαν να γίνουν με κανέναν τρόπο. Δεν είναι δυνατόν να παίζεις με την ασφάλεια του κοινού. Είμαι απόλυτος σε αυτό. Το νερό από την καταιγίδα έφτανε λίγο πιο κάτω από τη μέση μας, το χαλάζι είχε προκαλέσει καταστροφές κι εμείς δεν μπορούσαμε να ρισκάρουμε την ασφάλεια ούτε των τεχνικών ούτε φυσικά του κοινού – το επαναλαμβάνω. Λες να μην θέλαμε να πραγματοποιηθεί η πιο επιτυχημένη μέρα του φεστιβάλ που περιμέναμε να γίνει sold out;. Όσον αφορά την ανακοίνωση, υπήρχαν συνεχείς διαπραγματεύσεις με τους εκπροσωπους των headliners (σ.σ. The Killers). Πρέπει να έχεις πάρει όλα τα απαιτούμενα ΟΚ προκειμένου να μιλήσεις δημόσια. Πάντως, για να σου απαντήσω, ναι αργήσαμε...

Η τρίτη μέρα του φεστιβάλ δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί; Τα πράγματα στον χώρο του Terra Vibe δεν ήταν και τα καλύτερα από την επιβάρυνση της προηγούμενης ημέρας. Έπεσε κεραυνός στο χώρο και πήρε φωτιά ένα πεύκο. Εκεί τελείωσε για μένα και η τρίτη μέρα. Δεν περίμενα να το συζητήσω ούτε με τους Motley Crue ούτε με κανέναν. Πήραμε την απόφαση ακαριαία. Δε με νοιάζει αν ίσως μπορούσε να γίνει. Έκτοτε στην Μαλακάσα δεν έχει καν συννεφιάσει, ενώ στην Αθήνα δυο φορές «έριξε πέτρες» (σ.σ. γέλια).

Συφωνείς ότι όσα εξηγείς τώρα δεν επικοινωνήθηκαν όπως πρέπει στον κόσμο; Ότι τόσο εσείς όσο και οι υπόλοιποι διοργανωτές εμφανίζετε μια διστακτικότητα στην επικοινωνία που μπορεί να ερμηνευθεί και ως ανειλικρίνεια; Η ομάδα μας επικοινωνιακά δεν πήγε καλά. Είναι ξεκάθαρο και οφέιλω να το παραδεχτώ. Όπώς επίσης πρέπει να πω ότι δείξαμε και μια αλαζονεία που έχει να κάνει με τις επιτυχίες του πρόσφατου παρελθόντος. Αυτό έκανε ανθρώπους της εταιρείας μας να δουν αφ’ υψηλού δημοσιογράφους, κοινό, ανθρώπους του χώρου κτλ. Αυτό είναι λάθος, διαμορφώνει μια κακή εικόνα και ανοίγει μέτωπα ρεβανσισμού.

ΦΑΚΕΛΟΣ TERRA VIBE

Πώς προέκυψε η ιδέα για το Terra Vibe; Όταν την πρωτοάκουσαν οι «συγκατοικοι» εδώ στην Didi, τη θεώρησαν παρανοϊκή. Ήταν το ολυμπιακό καλοκαίρι κι εμείς πηγαίναμε να φτιάξουμε έναν χώρο 37 χλμ. μακριά από την Αθήνα. Από το 1979 έχω χάσει το νούμερο των live που έχω παρακολουθήσει είτε ως εργαζόμενος είτε ως φαν. Σιγά σιγά, λόιπόν, είδα ότι έφευγαν από τα γήπεδα και πήγαιναν είτε σε εναλλακτικούς χώρους π.χ. Λονδίνο – Hyde Park είτε εκτός αστικού ιστού. Το Rockwave έπρεπε να δημιουργήσει μόνιμες υποδομές κάπου και να πάψει να αντιμετώπίζει τα ευτράπελα ενός περιπλανόμενου φεστιβάλ. Τι να πρωτοθυμηθώ; Το 1996 οι λιμενικοί έψαχναν στη Δραπετσώνα τον Iggy Pop για ναρκωτικά, λες κι αν είχε θα τα κουβαλούσε στην τσέπη του. Το 1999 είχαμε τις αψιμαχίες με τους πορτιέρηδες των διπλανών clubs στον Άγιο Κοσμά – αγνοούσαμε ότι εκεί έκανε κουμάντο η «νύχτα». Το 2002 απαγορέυτηκε το φεστιβάλ στο Ελληνικό με γελοία επιχειρήματα από τον τότε δημαρχο της περιοχής και την Αστυνομία και καταλήξαμε να κάνουμε το ‘Shockwave’ στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού σε συνθήκες γκραν γκινιόλ. Σήμερα στη Μαλακάσα από τα 12 στρέμματα φτάσαμε στα 80, έχοντας προσθέσει stages και επενδύσει αφάνταστα στον εκσυγχρονισμό της παραγωγής με backstage που λειτουργεί πλήρως ψηφιακά, πολύ άνετα καμαρίνια, ενώ ήδη φτιάχνονται για του χρόνου 142 κανονικές τουαλέτες για να καταργήσουμε πλήρως τις χημικές.

Παρόλα αυτά, όταν η προσέλευση ξεπερνά κάποιο όριο, υπάρχουν φοβερά προβλήματα στο τρίτυχο πρόσβαση – στάθμευση – αποχώρηση... Τα βασικά προβλήματα είναι δύο: η δική μας αδυναμία να επικοινωνήσουμε το πώς πρέπει να συμπεριφερθεί ένα φεστιβαλικό κοινό και η αδυναμία των αρχών να εγγυηθούν την ομαλη διεξαγωγή όσον αφορά το κομμάτι της πρόσβασης/κυκλοφορίας. Π.χ. το 2005 έγινε ένα υπέροχο φεστιβάλ με το αυθεντικό line-up των Black Sabbath κι έμειναν 5000 άνθρωποι το βράδυ στη Μαλακάσα γιατί ο ΟΣΕ δεν πήγαινε τον κόσμο στον σταθμό Λαρίσης, παρότι αυτό είχε συμφωνηθεί αρχικά. Δεν πήγαμε τυχαία στη Μαλακάσα – είναι μια περιοχή πάνω σε κεντρικό οδικό άξονα, υπάρχει κοντινός σταθμός τρένου στα 1182 μέτρα, πηγαίνει το ΚΤΕΛ κτλ. Σε ποιο φεστιβάλ του εξωτερικού τα μέσα σε αφήνουν ακριβώς στην πόρτα και δεν πρέπει να περπατήσεις; Σε κανένα. Απλά εδώ δεν μπορούμε να το δεχτούμε. Γι’ αυτό έξω διαχειρίζονται άνετα 80.000 κόσμο κι εδώ γίνεται χάος με τον αστείο αριθμό των 15-18.000 ανθρώπων.

Ναι, αλλά τις συνήθειες των Ελλήνων (που καλώς ή κακώς δύσκολα αλλάζουν) δεν πρέπει να τις λάβεις υπ’ όψιν σου και να βρεις λύσεις; Ναι, αλλά τι να κάνω με αυτούς που παρκάρουν πάνω στην Εθνική Οδό για να φύγουν πρώτοι μετά, ενώ οι χώροι πάρκινγκ του Terra Vibe χωράνε περίπου 4000 αυτοκίνητα;

Είναι πιθανόν να το κάνουν επειδή σε προηγούμενη συναυλία έχουν κάνει μέχρι και 3 ώρες να επιστρέψουν στην Αθήνα. Έχετε δοκιμάσει ποτέ να τους κατευθύνετε στα πάρκινγκ με δικούς σας υπαλλήλους; Έχει γίνει κι αυτό κι έχουν έρθει σε σύρραξη οι τροχονόμοι με τους δικούς μας σεκιουριτάδες. Ένα λάθος μας είναι ότι αργήσαμε να ενημερώσουμε το site με όλους τους πιθανούς τρόπους πρόσβασης και πιθανές εναλλακτικές σε καταστάσεις μποτιλιαρίσματος. Το κυκλοφοριακό πρόβλημα του Terra Vibe θα λυθεί όταν αλλάξουν και οι συνήθειές μας, κάτι που θα γίνει αργά ή γρήγορα γιατί οι νέοι – το πιο πιστό και δυναμικό κομμάτι του κοινού μας - είναι καλύτερα εκπαιδευμένοι. Εγώ, ας πούμε, δεν έχω μπει στο μετρό πάνω από 5 – 6 φορές.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ

Πώς ανακατεύθηκες με τα συναυλιακά; H Didi ξεκίνησε ως «Δικαίωμα Διάβασης» το 1983 όταν γυρνώντας στην Αθήνα από τις σπουδές μου στη Θεσσαλόνικη, έστειλα ένα γράμμα στον Jello Biafra ζητώντας τα δικαιώματα κυκλοφορίας του Frankenchrist των Dead Kennedys. H απάντηση ήρθε μετά από τρεις μήνες, αλλά είχε γίνει η αρχή. Φτάσαμε να έχουμε έναν κατάλογο που έφτανε από τους Sonic Youth και τους The Ex σε Nick Drake και Nino Rota. Το 1988 σταματήσαμε γιατί είχαμε καταντήσει λογιστές έχοντας χάσει την μπάλα με το μέγεθος, τα τιμολόγια και τα containers. Παρότι οι πωλήσεις πήγαιναν φοβερά. Σκέψου εναλλακτική εταιρεία να πουλά 15.000 αντίτυπα του Daydream Nation των Sonic Youth ή 5000 επτάιντσα του ‘Nazi Punks Fuck Off’ – νούμερα ασύλληπτα για τα σημερινά δεδομένα. Ήταν τρομερά χρόνια, στα ‘80s πριν τις συναυλίες στο «Ρόδον» 1500 άνθρωποι πραγματικά μιλούσαν για τη μουσική. Η αλαζονεία, στην οποία αναφέρθηκα πριν, στράφηκε εναντίον ανθρώπων που βαδίζαμε μαζί τότε και αυτό με στενοχώρησε πολύ.

Γίνεσαι περισσότερο killer όσο μεγαλώνεις ως «παίκτης» και αυξάνεται ο ανταγωνισμός; Σίγουρα χάνεις το χαμόγελο, αλλά προσωπικά δεν θέλω να ανταγωνίζομαι νέους ανθρώπους που είναι music lovers, ότι κι αν γράφεται κατά καιρούς. Π.χ. στη φετινή πολύ επιτυχημένη συναυλία των Ska-P στη Θεσσαλονίκη δεν μπήκα γιατί έκρινα ότι δεν έπρεπε. Αν και για μένα το ιδανικό Rockwave 2009 θα έπρεπε να έχει Ska-P, Prodigy και Justice. Θα μπορούσε να έφερνε 50.000 κόσμο, θα ήταν φοβερή μουσική πρόταση αλλά τι να σου κάνω που κάθε φορά που φέρνουμε τους Prodigy γίνεται χαμός και τρέμουμε τα επεισόδια.

Παρακολουθείς τις συναυλίες που διοργανώνεις; Όχι δε γίνεται. Σε ένα δίωρο σετ είναι ζήτημα να βλέπω 20 λεπτα. Αλλά, πηγαίνω και βλέπω πράγματα ως θεατής. Π.χ. φέτος μου άρεσε πολύ το live των Nine Inch Nails και φυσικά τρέχω στο εξωτερικό για να δω τι κάνουν εκεί. Και το πιστέυω ειλικρινά ότι σε πολλά πράγματα είμαστε καλύτεροι, αλλά είναι δύσκολο να το παραδεχτούμε μέσα στην ξενομανία μας.

Οι τιμές είναι ακριβές στην Ελλάδα; Υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός και πλειστηριασμοί; Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες, ας πούμε «εναλλακτικοί», που είναι όντως πανάκριβοι και όντως μερικές φορές ο ανταγωνισμός αυξάνει τα κασέ. Σπάνια όταν έχεις μια προηγούμενη καλή συνεργασία με ατζέντηδες, θα χάσεις το όνομα που αντιπροσωπεύουν - το πολύ να τους πληρώσεις κάτι παραπάνω αν χτυπάει κι άλλος. Κι αυτό μετακυλύεται στον καταναλωτή. Όταν καταλαβαίνω ότι κάτι πάει να εξελιχθεί σε πλειστηριασμό, δεν κάνω καν πρόταση π.χ. Beyonce που έρχεται το φθινόπωρο. Και για την Duffy που γράφτηκε ότι «την αρπάξαμε», αυτή ήθελε να παίξει στο Rockwave επειδή είναι το μεγαλύτερο ελληνικό φεστιβάλ. Δε λέω πώς δεν υπάρχει και η άγρια πλευρά. Η «νύχτα» έχει προσπαθήσει να μπει στη «μέρα» - δηλαδή στις συναυλίες - πάνω από 4 φορές.

Μπορώ να καταλάβω γιατί η ίδια συναυλία στην Ελλάδα είναι πιο ακριβή απ’ ότι στην Ιταλία, στη Γαλλία, στη Γερμανία (μικρότερο κόστος μεταφοράς, άλλος ανταγωνισμός, μεγαλύτερο μέγεθος αγοράς). Πώς μπορεί όμως τα live στην Αθήνα να κοστίζουν διπλά από αντίστοιχα π.χ. στη Σόφια ή το Βουκουρέστι; Black Sabbath στην Μαλακάσα με εισιτήριο 60€ σε χώρο 20.000 θεατών. Την ίδια χρονιά Black Sabbath κάπου έξω από τη Σόφια με 25€ σε χώρο 25.000 θεατών. Σημειωτέον, η αμοιβή που είχαμε πληρώσει αμφότεροι ήταν η ίδια. Έχω λοιπόν την ίδια απορία με σένα. Κάτι άλλο παίζει εκεί που δεν μπορώ να το ξέρω, ούτε θέλω να το κρίνω. Βεβαια το Brixton Academy στο Λονδίνο που χωράει 6000 κόσμο διαθέτοντας εκπληκτικές υποδομές μισθώνεται για 18.000 λίρες, ενώ για ένα μέρος αντίστοιχης χωρητικότητας χωρίς ανάλογες προδιαγραφές στην Αθήνα πρέπει να πληρώσεις 50 χιλιάρικα. Πώς να μην είναι εκεί πιο φθηνή η συναυλία; Για να μη μιλήσω για τα ολυμπιακά ακίνητα που μου ζητούν ποσοστό 15% στο Ελληνικό. Πώς να καθιερωθεί ένα πιο φθηνό εισιτήριο π.χ. 25€; Πολλές φορές έχω σκεφτεί να τα παρατήσω. Έχω πάει 39 φορές στο δικαστήριο για τη Μαλακάσα, σε όλα αθωώθηκα αλλά δεν έχει σημασία. Με κάθε πιθανή δικαιολογία: θόρυβο, «αντιεπιστημονικό κλάδεμα δέντρων», έγραψε μια κυρία επιστολές προς κάθε πιθανή αρχή ότι στους Depeche Mode «είχε 10 τουαλέτες». Δηλαδή, εγώ να πω ότι είχε 11; Προφανώς, είναι βαλτοί από ανταγωνιστές...

Κι εσύ όμως έχεις παίξει το χαρτί των επιστολών θέτοντας ζητήματα για άλλα φεστιβάλ... Φυσικά, και το λέω straight. Όταν ο ανταγωνισμός γίνεται βρώμικος, απαντάω. Μόνο που δε βάζω τον γάτο μου τον Ανέστη να υπογράφει, το κάνω ο ίδιος.

Είναι μικρή αγορά τελικά η ελληνική; Όχι, αντίθετα, πιστεύω ότι είναι πολύ μεγάλη. Προφάνώς χωρίς να απευθύνεται απαραίτητα στους Έλληνες. Στην πρόσφατη συναυλία των AC/DC είχαμε 10.000 κόσμο από το εξωτερικό, στη Madonna πέρυσι 18.800. Άρα καταλαβαίνεις ότι πρέπει να πουλάμε τις συναυλίες ως πακέτο έτσι ώστε να επωφελούνται και άλλοι τομείς όπως οι μεταφορές, τα ξενοδοχεία, η εστίαση κτλ. Και βεβαίως να τις συνδέουμε με τον τουρισμό και τα νησιά. Κάπως έτσι συντηρεί η Βαρκελώνη δυο-τρία φεστιβάλ. Κάπως έτσι το φεστιβάλ Exit στη Σερβία συγκεντρώνει κάθε χρόνο 20.000 θεατές από την Αγγλία.

Σχέδια για την επόμενη σεζόν; Το επόμενο Rockwave θα γίνει στις 2-3-4 Ιουλίου του 2010 (Παρ.-Σαβ.-Κυρ.). Με φθηνότερα εισιτήρια και πρώτο όνομα που μπορώ να δώσω είναι ο Manu Chao. Επίσης, συζητάμε για ένα μονήμερο φεστιβάλ στις 30/6 που θα έρθει έτοιμο από το εξωτερικό και θα έχει 20 συγκροτήματα σε 3 stages με σκληρό ήχο. Ονόματα τύπου Metallica, Ramstein (τους οποίους αξίζει να δει το ελληνικό κοινό) κτλ.

U2; Φυσικά, το κοιτάμε, υπήρξαν συζητήσεις να παίξουν στην τρέχουσα περιοδεία, ίσως το 2010. Τέτοιου μεγέθους live γίνονται μόνο στο ΟΑΚΑ κι απαιτούν να έχεις το στάδιο 8-9 μέρες στη διάθεσή σου. Σε μια τέτοια περίπτωση, τι θα γίνει με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ; Αν δεν υπήρχαν τα προκριματικά του Champions League στα τέλη Αυγούστου πιθανότατα θα βλέπαμε στην Αθήνα τον Bruce Sprinsteen.

Red Hot Chilli Peppers; Θέλουμε πολύ να τους κάνουμε, πιστεύω ότι θα μπορούσαν να κάνουν 40.000 κόσμο, άρα πάλι ΟΑΚΑ. Το 2000 είχαν αποφασίσει να έρθουν, αλλά κάτι έγινε στο Ισραήλ που ήταν ο προηγούμενος σταθμός και τσάκισε.

Πού φτάνει το κόστος μιας τόσο μεγάλης παραγωγής π.χ. επιπέδου Madonna; Χωρίς την αμοιβή του καλλιτέχνη, γύρω στα 2,5 με 3 εκατομμύρια ευρώ. Σε μια τέτοια συναυλία οι «εργάτες σκηνής» ίσως ξεπερνάνε τους 500 με συγκεκριμένες προδιαγραφές εξοπλισμού κι ασφάλειας.

Πώς εξηγείς το «φαινόμενο Scorpions»; Σηκώνω τα χέρια ψηλά. Πρέπει να το εξηγήσουν κοινωνιολόγοι, ψυχαναλυτές, πάντως μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει. Δεν είναι πρόβλημα το ότι οι Scorpions κάνουν 35.000 εισιτήρια, αλλά το ότι οι Radiohead όταν τους φέραμε στο απόγειό τους το 2000 έκαναν με το ζόρι 10.000.

τερεζος

Μιχαλόμπος Speaking @ 20/4

...οκ, παραδέχομαι πως με έχει πιάσει το καλοκαίρι από τον Απρίλιο και έχω γίνει αφερέγγυος. Θα κάνω κι άλλη προσπάθεια...

Δίσκος #1 : The Pains Of Being Pure At Heart - Belong

Τι είπα: Δεύτερος δίσκος των indie darlings. Είναι από τις μπάντες που αγαπάς για ότι σου θυμίζει. Το ευαγγέλιο τους είναι το shoegaze όπως το μάθαμε από Ride και My Bloody Valentine με μια δόση από Smiths κυρίως στα φωνητικά. Η μοναδική αλλαγή του ήχου τους είναι μικρή κυρίως γιατί βαρύναν οι κιθάρες τους και πήγαν πιο κοντά στους Dinosaur Jr. Συνολικά, οι Pains είναι άλλο ένα κομμάτι της κρισάρας που περνάει αυτό που όλοι καταλαβαίνουν ως indie και που μοιάζει να μην σώζεται με ότι παιχνίδι αναφορων και επιρροών κι αν παιχτεί. Δεν σ'ενοχλεί κάτι, δεν περνάς καλά. Μια χαρά τους ακούς σε μπαρ αλλά μέχρι εκεί. Δεν υπάρχει single επιπέδου "This Love Is Fucking Right" αλλά και πάλι ξεχωρίζεις ένα-δύο τραγούδια με την πρώτη ακρόαση. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη.

Πρόταση κλειδί: Αυτόφωτο συγκρότημα

Ο Τερέζος: Καθιέρωσε τον όρο Ridi Pagliaccio. Κάτω από αυτήν την ομπρέλα κάθονται όλες οι μπάντες που σου αρέσουν για ότι σου θυμίζουν (πέρα τον pains... συμπεριέλαβε και τους Motorama). Σε γενικές γραμμές συμφώνησε και μετά γκρίνιαξε για πολλά και διάφορα.

Ο Τσουλούφης: Φανέρωσε μια νοσταλγία για την απώλεια της αντιπροσωπείας που δικαιωματικά κατείχε, της σκηνής του Μπρούκλυν από την στιγμή που προέκυψε η ΑΕΠΙ στο σταθμό. Βαριόταν από τον πρώτο δίσκο.

Αν ο κόσμος ήταν δίκαιος θα ακούγαμε αυτό:
The Pains Of Being Pure At Heart - Heart In Your Heartbreak


Δίσκος #2: Jamie Woon - Mirrorwriting

Τι είπα: Τον μάθαμε λόγω Burial όταν είχε κάνει το εξαιρετικό ρεμιξ στο Wayfaring Stranger. Πιτσιρικάς από το Λονδίνο. Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τα φωνητικά του. Ηχητικά κινείται ανάμεσα στο house και το R n' B. Είναι τόσο ωραία μελό που μπορείς να τον ακούς όλη μέρα. Αναζωογονητικό, εύκολο και χαλαρό. Αν ο κόσμος είναι δίκαιος το καλοκαίρι πρέπει να ακούμε το Night Air όλη μέρα. Μπορεί να ανήκει σε λημέρια που δεν μας απασχολούν σε γενικές γραμμές, το Mirrorwriting μπορώ να το ακούω ολόκληρο χωρίς να βαριέμαι. Το προτείνω.

Αν μιλάγαμε τώρα: Επειδή αυτά τα είπαμε πολύ καιρό πριν, αν κάναμε αυτή την κουβέντα τώρα ο Τερέζος θα ούρλιαζε. Μετά από λίγο καιρό, ακούγοντας και τον Weeknd αφόρισε οριστικά την προσπάθεια απενοχοποίησης του R n' B. Περισσότερες λεπτομέρειες σε επόμενο post.

Ο Τερέζος: Δεν το είχε ακούσει και πολύ αλλά γέννησε άλλη μια κατηγορία: σκοτεινή soul.

Ο Τσουλούφης: Ήθελε να μάθει για τους Swans. Δεν φάνηκε να τον νοιάζει και πολύ ο Woon.

Αν ο κόσμος ήταν δίκαιος θα ακούγαμε αυτό:
Jamie Woon - Shoulda

the disco urbana series vol.6

η disco urbana είναι μια στήλη που γράφω στο Sonik από τον Σεπτέμβριο του 2006...ένα είδος μηνιαίου προσωπικού μπλογκ που ξεκίνησε ως "βόλτα στην πόλη", σημειολογεί πάντα στην απορρόφηση της ποπ κουλτούρας "εκεί έξω" και τελευταία παρεκτρέπεται γενικώς...ακολουθεί η στήλη του depeche mode τεύχους #67 που ετοιμάζεται να αποσυρθεί από τα περίπτερα (γραμμένη περίπου δύο μήνες πριν)



ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ
Σημάδια ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει…

- Ο Καρατζαφέρης αναστέλλει την έκδοση κάθε κομματικού εντύπου του ΛΑ.Ο.Σ. καθώς και των ευχετηρίων πασχαλινών καρτών προκειμένου τα χρήματα αυτά να διατεθούν για την αγορά αλεξίσφαιρων γιλέκων για τους αστυνομικούς της ΕΛ.ΑΣ.
- α) Υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι ο Πάγκαλος κάνει αυτοκριτική, β) υπάρχουν άνθρωποι που θα τον ξαναψηφίσουν
- «Διαρρέει» το μισθολόγιο του 9,84. Με ετήσια έσοδα 400 χιλιάρικα και αντίστοιχα έξοδα (μόνο) μισθοδοσίας 9 εκατομμύρια ευρώ για το 2010. Και μια παύλα δίπλα στο όνομα όσων παραιτήθηκαν ως καλά παιδιά γλιτώνοντας την ξεφτίλα (δεν προσπάθησαν δηλαδή να βγουν κι από πάνω όπως π.χ. η Άννα Παναγιωταρέα των €2849 το μήνα για 2 ώρες την εβδομάδα). Στο twitter, οι εναλλακτικοί γραφιάδες εξεγείρονται, τώρα που τελείωσε το ‘Big Brother’ και δεν έχουν με τι να ασχοληθούν. Πόσοι άραγε θα έλεγαν «όχι»;
- Ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κάνει έλεγχο στον ΟΚΑΝΑ. 300 χιλιάρικα έξοδα για αγορά μεθαδόνης, 400 χιλιάρικα για τα «έξοδα τηλεπικοινωνίας» (κινητά κτλ.) των υπαλλήλων. Αν τα άλλα «μαζί τα φάγαμε» και τους χρήστες «μαζί τους σκοτώνουμε»;
- Χιονίζει στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι παρακαλάνε να το στρώσει για να μην πάνε στη δουλειά, Είναι οι ίδιοι που κόλλησαν στη Μαλακάσα στην μεγάλη επιστροφή της Καθαράς Δευτέρας κι έπαιρναν τηλέφωνα στα ραδιόφωνα βρίζοντας (δίκαια) την «παραχωρησιούχο» εταιρεία και το «κράτος». Αλλά, για στάσου, πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουν σταματήσει να πληρώνουν διόδια ακριβώς επειδή οι υπηρεσίες είναι ανεπαρκείς; Μπερδεύομαι; Εσύ;
- Η απεργία πείνας τελειώνει ευτυχώς αναίμακτα, παρά την εγκληματική επιπολαιότητα των ελλήνων υποστηρικτών της και τον σοκαριστικά απάνθρωπο κυνισμό των σχολιαστών που υποδείκνυαν αδιαπραγμάτευτη στάση και απελάσεις. Οι τελευταίοι την επόμενη μέρα μιλάνε για «κυβέρνηση χωρίς πυγμή». Και δε ντρέπονται…
- Βλέπεις το φωτορεπορτάζ για το σεισμό/τσουνάμι της Ιαπωνίας (http://boston.com/bigpicture/) και διαβάζεις τα νέα για την πυρηνική διαρροή της Φουκουσίμα. Και σκιάζεσαι για τον τίτλο της disco που διαβάζεις.
- Γιορτάζεις τα κούλουμα σε τραπέζι με φίλους όπου ο καθένας κουβαλάει το φαγητό του και στο βάθος ακούγονται ελληνικά πραδοσιακά. Ναι, όπως έκαναν οι γονείς σου – απλά τώρα η μουσική παίζει από Η/Υ. Spooky?
- Ο πατέρας σου έκανε facebook
- Ο Τρεντ Ρέζνορ παραλαμβάνει το Όσκαρ φορώντας black tie
- Το «Πρώτο Θέμα» δίνει τον «Κυνόδοντα»
- Ο Ricardo Villalobos έγινε ήδη επιρροή. Του Nicolas Jaar.
- O δίσκος του Nicolas Jaar θεωρείται αριστούργηματικός. Όπως πριν λίγο καιρό του James Blake. Πέραν της αγωνίας για ‘next big things’, τι δεν πιάνουμε στην disco;
- Ο Caribou βγάζει EP αφρικάνικης μουσικής κάτω από το moniker Daphni (Edits Vol.1, Resalta)
- Οι Strokes στην έσχατη ελπίδα να το σώσουν καταφεύγουν στη σιγουριά της 80ιλας. Και ευτυχώς αποτυγχάνουν παταγωδώς.
- Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους αρέσουν οι καινούριοι Radiohead. Όπως με τους Arcade Fire, είναι θέση όχι άποψη.
- H Didi μετά τα κούλουμα ανοίγει το Terra Vibe και για την 25η Μαρτίου με teaser ΔΤ «Ξέχνα την κρίση τη βαριά/Και γιόρτασε ελληνικά/Στης Μαλακάσας τα βουνά/Χιλιόμετρα τριανταεπτά/Απ’ της Αθήνας τα βουητά». Εστάλη μια μέρα μετά τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Της Ποίησης.
- Λαμβάνεις ΔΤ με τις εξής 22 λέξεις: «Οι Matisse κι ο Alex Kavvadias αποφάσισαν να χωρίσουν τους μουσικούς τους δρόμους, μια που το καλλιτεχνικό τους όραμα δε συμβαδίζει πια»
- Ο Μάικ Ζαμπίδης παλεύει εναντίον ΤΟΥΡΚΟΥ prime time Σαββατόβραδο στην τηλεόραση, μπροστά σε 7000 ΕΛΛΗΝΕΣ. «Σουγκλάκο ζεις για πάντα παλαιστής».
- Ο ΟΠΑΠ βγάζει κουπόνι με κυνοδρομίες
- Έρχονται στην Ελλάδα οι Twisted Sister
- O Στρατος Τζώρτζογλου πρωταγωνιστεί σε θεατρική εκδοχή του ‘Trainspotting’
- Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ανοίγει συναυλία των Deep Purple
- Η (kill) Μπήλιω Τσουκαλά επιστέφει στη δημόσια τηλεόραση μετά από έναν χρόνο απουσίας. Μας χαιρετά λέγοντας ότι «από τότε συνέβησαν πολλά»…
- «Η Μαρύ Κυριακού βραβεύτηκε ως πρότυπο της νέας γενιάς»
- Στο ελληνικό ποδόσφαιρο περιμένουν να έρθει η κάθαρση από κάτι κασέτες που αποκαλύπτει ο Κούγιας λύνοντας για 2522η φορά τη σιωπή του
- Κατά Μπέο «γέμισε η Ελλάδα Τσετσένους»
- Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δηλώνει ότι «η Σούπερ Λίγκα δεν είναι καρτέλ που αποπνέει σήψη»
- «Η μόνη ελπίδα που έχει μείνει ζωντανή σε ατή τη χώρα είναι η τραγουδίστρια», @SasaPapadima

τερεζος

ο γιωργος αυγεροπουλος του "εξαντα" σημερα στο λατερνατιβ

με πολύ μεγάλη χαρά σήμερα το βράδυ φιλοξενούμε τον γιώργο αυγερόπουλο, δημιουργό του "εξάντα", του καλύτερου λόγου για να βλέπεις ελληνική τηλεόραση... η αφορμή και η αφετηρία της κουβέντας είναι αυτή η εκδήλωση την Κυριακή στο Floral...
θα πουμε πολλά και διάφορα, σίγουρα ενδιαφέροντα, 22.00-00.00, λατερνατιβ @σκαι 100.3...

stay tuned

οι baby guru σημερα στο λατερνατιβ

...κι όμως δεν έχετε ακούσει/διαβάσει τα πάντα για αυτούς...
η άγνωστη ζωή/σκοτεινή πλευρά των baby guru σήμερα στο λατέρνατιβ, 10-12 @ σκαι 100.3

stay tuned
(επρεπε να το κανουμε να'χει σασπενς...)

σήμερα το βράδυ

Δύο μέρες πριν ξεκινήσει η ART – ATHINA κάνει στάση στο Laternative. Απόψε στις 22.15 μας επισκέπτονται στο studio όλοι όσοι ετοιμάζονται πυρετωδώς για την 17η διοργάνωση της ART – ATHINA που θα πραγματοποιηθεί από 12 έως και 15 Μαίου στο Κλειστό Π. Φαλήρου (γήπεδο TaeKwonDo).
Μαζί μας θα είναι ο Φοίβος Σακαλής, Διευθυντής Επικοινωνίας της ART-ATHINA 2011,ο Γιώργος Καρτάλος, μέλος του προεδρείου του Πανελληνίου Συνδέσμου Αιθουσών Τέχνης και ιδιοκτήτης της γκαλερί Αγκάθι, η Κατερίνα Νίκου επιμελήτρια της έκθεσης βίντεο Blitzkrieg και η Δήμητρα Σιατερλή, Καθηγήτρια του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας τους Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, δράσεις Εν Φλω.

Δείτε και το site της Art-Athina για περισσότερες λεπτομέρειες...

σημερα το βραδυ

...άλλο ένα Smiths party? σχεδόν...βαριεσαι? κακως - αφενος μεν θα κανουμε ότι μπορουμε για να μην ακουσεις μονο τα προφανη (στα οποια βεβαια θα πανηγυρισουμε δεοντως), αφετερου δε υποσχομαστε οτι γλαδιολες, προβολες και αμπιενς θα το πανε αλλου...αφετερου τρε, η φαση είναι σικρετ γκιγκ - μεινε συντονισμενος και γυρω στα μεσανυχτα θα μαθεις ποιος θα διασκευασει λαιβ στη σκηνη του οξυγονου τραγουδια της μοναδικης μπαντας στον κοσμο που αγαπησαν (κι αγαπανε) γοητευτικοι αντρες, οι τελευταιοι διασημοι πλειμποιζ και μερικα κοριτσια που ειναι μεγαλυτερα απο τα υπολοιπα...



population presents Barbarism begins at home -... by diytvgr

Μιχαλόμπος Speaking @ 13/04

...μετά από μεγάλη καθυστέρηση επιστρέφουν οι καταγραφές όσων λέμε στον αέρα. Χρωστάω 4 ποστ που θα ανεβαίνουν σιγά σιγά τις επόμενες μέρες...

Δίσκος #1: Gravitysays_I - The Figures Of Enormous Grey And The Patterns Of Fraud

Τι είπα: Διθυράμβους. Είναι η καλύτερη εγχώρια παραγωγή μέχρι σήμερα. Είναι μια σπουδαία μπάντα. Αν κάτι τους χαρακτηρίζει είναι πως ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, ξέρουν να γράφουν καλά τραγούδια και είναι και καταπληκτικοί παίκτες. Άλλαξε ο ήχος τους από τις μέρες που κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο "The Roughest Sea". Μεγαλεπήβολο το εγχείρημα τους, αφού θέλουν να διηγηθούν μια πολιτικού ενδιαφέροντος ιστορία όπου πρωταγωνιστεί η απάτη και η λαϊκη μάζα. Είναι concept δίσκος που χωρίζεται σε 2 μέρη αν και ουσιαστικά αποτελείται από 9 διαφορετικά θέματα. Είναι πρωτότυποι και πολύπλοκοι και καταφέρνουν να φέρουν στο προσκήνιο ένα τόσο ιδιαίτερο όργανο όπως το σαντούρι που ανα στιγμές διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Τέλος, τόνισα πως το αδικούμε αν το χαρακτηρίσουμε απλά post rock. Έχει τόσες λεπτομέρειες και είναι τόσο λεπτομερώς σχεδιασμένο που δεν μπορώ να του αντισταθώ.

Τι ξέχασα: Να προσθέσω πως το δούλευαν για χρόνια αδιαφορώντας για το πότε θα ήταν σωστό να το κυκλοφορήσουν. Είναι μια μπάντα που φαίνεται να αποζητά τον διαχωρισμό της από την ευρύτερη αγγλόφωνη σκηνή θέλoντας να λειτουργήσει με τους δικούς της όρους.

Τι έκανα λάθος: Μπέρδευα τίτλους. Μίλαγα από τον πεζόδρομο έξω από το Bios λίγο πριν αρχίσει το γλέντι του Dan Deacon και αυτό δεν βοηθάει. Να πω περισσότερες λεπτομέρεις για την Restless Wind που κυκλοφόρησε τον δίσκο τους. Ο Simon Bloom κρύβεται από πίσω.

Ο Τερέζος: Τόνισε πως ακόμα κι αν δεν είναι σωστό να το χαρακτηρίσουμε "έντεχνο" σίγουρα δεν υπάρχει διάθεση να αναδειχθούν σινγκλάκια. Υπενθύμισε πως το ίδιο συνέβαινε και στην προηγούμενη δουλειά τους αλλά και πως η δομή του είναι καθαρά βινυλιακής λογικής.

Ο Τσουλούφης: Αναρωτήθηκε αν είναι ρίσκο να χωρίσεις τον δίσκο σου σε δύο μόλις κομμάτια μεγάλης διάρκειας που μπορεί να έχει αποτέλεσμα ο ακροατής να βαρεθεί και να μην ακούσει τελικά ολόκληρη την δουλειά. Ο Τερέζος απάντησε πως το κάνουν γιατί "μπορούν".Έκλεισε με την προτροπή να τους πάρω συνέντευξη πριν προλάβουν οι ανταγωνιστές. Το έκανα.

Αν ο κόσμος ήταν δίκαιος θα ακούγαμε αυτό:
(δεν δίνω mp3 μιας και θα ήταν σαν να δίνω ολόκληρο το δίσκο)





Δίσκος #2: Kills - Blood Pressure



Τι είπα: Χρυσή μετριότητα. Κάτω από τα συνηθισμένα τους standards και αυτό είναι το βασικό του πρόβλημα. Μπορεί να έχει singles και το γνωστό παιχνιδιάρικο στυλ τους αλλά αν το βάλεις απέναντι στο παρελθόν τους, απογοητεύεσαι. Πάντως δεν θα μου έκανε εντύπωση να αρέσει σε κάποιο κόσμο αφού μάλλον είναι ευχάριστο άκουσμα.

Τι ξέχασα: Να πω τι μουσική παίζουν βασικά. Το έσωσε ο Τερέζος.

Τι έκανα λάθος: Με παρέσυρε ο Τερέζος και είπα μια κουβέντα παραπάνω για το προηγούμενο τους δίσκο "Midnight Boom".

Ο Τερέζος: Το βρήκε ανέπνευστο. Είναι και μεγάλος φαν και έχει προδωθεί. Το βρήκε χαμένο ανάμεσα στον σελέμπριτι γάμο του Jamie και στην συνεργασία της Alison με τον Jack White. Έκλεισε λέγοντας πως αν δεν υπήρχε το ένδοξο παρελθόν τους θα το κρίναμε πιο αυστηρά.

Ο Τσουλούφης: Μας υπενθύμισε με αυστηρό τρόπο πως το ροκ έχει και την μυθολογία του και εκεί χωράνε και ο γάμοι και οι έξτρα ιστορίες της προσωπικής τους ζωής.


Αν ο κόσμος ήταν δίκαιος θα ακούγαμε αυτό:
Kills - You Don't Own The Road

εις μνημην θου βου

Σε όλους αρέσει να γράφουν νεκρολογίες κι επικήδεια κείμενα. Κι ας αποτελεί άγραφο κανόνα, κυρίως της αγγλοσαξονικής δημοσιογραφίας που έχει μακρά παράδοση στο είδος, ότι είναι ίσως τα πια δύσκολα assignments που μπορεί να αναλάβεις. Ο "νεκρολόγος" είναι καιροσκόπος. Επενδύει συναισθηματικά πάνω στο ήδη συγκινημένο κοινό κι ανάλογως του ταλέντου που διαθέτει, γράφει συνήθως αυτάρεσκα κείμενα που αποσκοπούν όχι στο να αναδειχθεί η απώλεια, αλλά στο να εισπράξει ο ίδιος τη συγχαρητήρια βουρκωμένη διαπίστωση "καλά τα είπες".
Στις μύχιες δημοσιογραφικές μου σκέψεις πάντοτε δύο νεκρολογίες πρωταγωνιστούσαν. Τουλάχιστον εντός ελληνικών συνόρων. Του Νίκου Γκάλη που ελπίζω να αργήσει κανα δυο αιώνες. Και η σημερινή. Του Θανάση Βέγγου. Γιατί είναι δύο πρόσωπα, προς τα οποία ο θαυμασμός μου χτίστηκε σιγά σιγά και δικαιολογήθηκε όταν ήμουν αρκετά ώριμος να εκτιμήσω πράγματα, αξίες και στάσεις πολύ πέρα από το προφανές ασύγκριτο ταλέντο τους. Τον Γκάλη όταν ήμουν έφηβος κι έπαιζα μπάσκετ συνοικιακού επιπέδου, τον αντιπαθούσα. Ήταν και λίγο "μαγκιά"¨στ' ανοιχτά γήπεδα να τον αμφισβητείς προς χάριν του αλτρουισμού των άλλων "τριών σωματοφυλάκων". Το ενθάρρυναν και οι τότε προπονητές, άσε που ο ίδιος ήταν πολύ στυγνός επαγγελματίας για το "λαϊκισμό" που θέλει να απορροφήσει ένα 12χρονος. Πολύ μετά κατάλαβα ότι όταν είσαι σπάνιος, μάλλον αναγκαστικά είσαι και απόμακρος. Και όταν έκανε τον γύρο του ΟΑΚΑ με τη φλόγα στους Ολυμπιακούς, συγκινήθηκα όσο λίγες φορές στη ζωή μου. Αλλά, δεν είναι αυτός το θέμα σήμερα και μακάρι να αργήσει πολύ να γίνει για τέτοια αφορμή.
Ο Θου-Βου επίσης δε μου άρεσε όταν ήμουν μικρός. Όσο κι αν φαίνεται κουτό, θεωρούσα χαζές τις τανίες του. Δε μπορούσα να εκτιμήσω το ακαταπόνητο κινησιολογικό ντελίριο των gangs του, ούτε φυσικά την ευγενική σουρεάλ ματιά του πάνω στο DNA της φυλής. Στην πορεία, βλέποντας και ξαναβλέποντας τις ταινίες, όχι τόσο τις "σοβαρές", αντιπολεμικές" της έγχρωμης περιόδου, αλλά τα σλάπστικ κρεσέντο της δεκαετίας του '60 (από τα Θου-Βου στο "Δόκτωρ Ζι-Βέγγος" κι από τον "Πολυτεχνίτη κι Ερημοσπίτη" στο α-ξε-πε-ρα-στο "Τύφλα Να'Χει ο Μάρλον Μπράντο"), πια τον θεωρώ τον συγκλονιστικότερο κωμικό που έχω παρακολουθήσει μάζι με (έναν ακόμα που άργησα να καταλάβω πλήρως) τον Πίτερ Σέλερς. Κι επίσης ο μύθος του γιγαντώθηκε μέσα μου λόγω της υποδειγματικής δημόσιας παρουσίας του. Δεν ξέρω τι καριέρα θα έκανε, πόσα λεφτά θα έβγαζε ή πόσα αστέρια θα είχε στη Χόλιγουντ Άβενιου έτσι και γεννιόταν αλλού, όπως διαβάζω παντού σήμερα. Μπορώ να καταλάβω, όμως, ότι το περίβλημα προσωπικότητας μέσα από το όποίο ξεχείλιζε το ταλέντο του ήταν εντυπωσιακά συμπαγές κι αυθεντικά (τόσο αυθεντικά που το ζηλεύεις) λόου προφάιλ. Γι' αυτό την οικουμενικότητα που εξέπεμψε στην "Ψυχή Βαθιά", τη νιώσαμε ακόμα κι εμείς που ο Εμφύλιος μας μοιάζει τόσο οικείος όσο κι ο Τρωικός Πόλεμος.
Παρότι αυτή η νεκρολογία με προκαλούσε πάντοτε, όπως έγραψα και παραπάνω, δεν έχω κάτι άλλο να πω. Ίσως γιατί στον ιντερνετικό μύλο, οι 14 ώρες που πέρασαν από την ώρα που ξεψύχησε στον "Ερυθρό" που ταλαιπωριόταν εδώ και καιρό μέχρι τώρα που γράφω είναι ήδη μια αιωνιότητα. Στα σημερινά βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, το παρατεταμένο χειροκρότημα νομίζω θα είναι ανατριχιαστικό. Το έζησα ως αυτόπτης μάρτυς και πέρσι, όταν ο Θου-Βου επισφράγισε την τελετή ακόμα και με την αμήχανη "'άρρωστη" παρουσία του. Αυτό που προσωπικά κρατάω, όμως, είναι το δέος που τελικά προκαλεί οποιαδήποτε σύγκριση του δικού του βίου του με το πνεύμα της εποχής που τελικά "έφυγε" ...

τερεζος

2morrow @bios

... που σημαίνει ότι ο κύριος Oneohtrix Point Never μας επισκέπτεται αύριο στο Bios. Το δελτίο τύπου τον περιγράφει ως εξής:

O Oneohtrix Point Never είναι το ασυνήθιστο, πειραματικό πρότζεκτ του Daniel Lopatin που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής σύνθεσης. Με βάση το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, ο Οneohtrix Point Never δημιουργεί αχαρτογράφητα ηχητικά τοπία με έντονη την εφηβική εμμονή του με τα vintage συνθεσάιζερς, καταφέρνοντας να αγγίξει την εμπορική, αλλά και μια βαθύτερη διάσταση της ηλεκτρονικής μουσικής την ίδια στιγμή. Συνδυάζοντας την ελευθερία της δομής του θόρυβου και την αφηρημένη φόρμα του συναισθήματος, δημιουργεί τον προσωπικό του ήχο στον οποίο συναντά κανείς στοιχεία ambient, ποπ, αλλά και πρώιμης techno, χωρίς να μπορεί να τον κατατάξει σε ένα είδος. Ο ίδιος δηλώνει ότι προσπαθεί να μείνει στις νεκρές ζώνες ανάμεσα στα κατηγοριοποιημένα είδη της μουσικής.

Το 2009 κυκλοφόρησε το διπλό Rifts με το οποίο απέσπασε πολύ καλές κριτικές από έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά όπως το Wire, το οποίο του έδωσε τον τίτλο του δεύτερου καλύτερου άλμπουμ της χρονιάς, αλλά και των The Guardian UK, Fader, Pitchfork, The Quietus, και XLR8R. Η μεγάλη δημοσιότητα ετοίμασε το έδαφος για την κυκλοφορία του άλμπουμ Returned, το 2010, από την Edition Nego με το οποίο πήγε τον ήχο του ένα βήμα παραπέρα, συνεχίζοντας να εντυπωσιάζει τα μουσικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, εκπληρώνοντας τις προσδοκίες που δημιούργησε με την πρώτη του δουλειά .Η ψυχεδέλεια, τα φωνητικά και οι δανεισμένες λούπες από ποπ επιτυχίες, όπως το Lady in Red του Chris DeBurgh στο Nobody knows, δημιουργούν ένα αποτέλεσμα ασυνήθιστης αυθεντικότητας , καθιστώντας τον έναν από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις της μοντέρνας μουσικής αισθητικής.

my space

από φάτσα;

Μαζί του σε dj set οι Games. Που σημαινουν...

... το πρότζεκτ δύο παιδικών φίλων του Dan Lopatin και του Joel Ford ή αλλιώς του Oneohtrix Point Never και του Τigercity. Ο ήχος τους είναι μελωδικός και ποπ, με μια φανερή νοσταλγία για τα 80s χρησιμοποιώντας ακόμη και τεχνικές παραγωγής από εκείνη την εποχή. Ένα μαγικό μείγμα από samples, αναλογικά συνθεσάιζερ, electro, funk και φωνητικά με αποτέλεσμα έναν φρέσκο vintage χαρούμενο ήχο. Το ντεμπούτο single τους Εverything is Working από την ανεξάρτητη ετικέτα Hippos In Tanks τράβηξε την προσοχή των μουσικών blogs και δημιούργησε προσμονή για το ΕP με τίτλο Τhat we can play, λαμβάνοντας εξαιρετικές κριτικές από το Fact, το Pitchfork και το Boomkat μεταξύ άλλων. Το δυνατό single Strawberry Skies, με την Laurel Halo στα φωνητικά, ήταν αυτό που ξεχώρισε και τους έκανε δημοφιλείς στο ευρύτερο κοινό.

my space

από φάτσα;

the past (interview) is a grotesque animal vol.2

Καινούρια ενότητα στο αγαπημένο σας μπλογκ...συνεντευξεις που εκανε στο παρελθον το laternative crew και μπορεί να έχουν κάποιο ενδιαφέρον σήμερα (μπορεί και όχι)... Συνεχίζουμε με Βασίλη Τσιάρτα να τα λέει όλα περόπου 4 χρόνια πριν για τον "Ταχυδρόμο" των ΝΕΩΝ (28/4/2007)...

ΤΣΙΑΡΤΑΣ FOR PRESIDENT

Ο Βασίλης Τσιάρτας θέλει να γίνει ο επόμενος ‘πρωθυπουργός του ποδοσφαίρου’ ...

Δεν αποσύρθηκε όπως του άξιζε. Ένας αρτίστας της κλάσης του, ίσως ο μεγαλύτερος μπαλαδόρος στην μετά – τον - Χατζηπαναγή περίοδο, έφυγε από το ποδόσφαιρο χωρίς ομάδα μετά από ένα άδοξο πέρασμα από τον Εθνικό και τη Β΄ Εθνική. Αλλά, ο Βασίλης Τσιάρτας θα συνεχίσει να μας απασχολεί. Με γλώσσα που «κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει» για τους πάντες και τα παντα (όχι μόνο ποδοσφαιρικά). Τώρα, ετοιμάζεται να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρεία της ΕΠΟ στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2008, αμέσως μετά το επόμενο EURO. Κι έχει σαφείς θέσεις και απόψεις για το τι πρέπει να αλλάξει και ποιοι οδήγησαν την ελληνική ποδοσφαιρική κοινωνία στην απαξίωση και την λεωφόρο Λαυρίου...

Τι κάνεις πλέον στον ελεύθερο χρόνο σου; Παίζεις τέννις;

Τέννις, ποδόσφαιρο μια – δυο φορές την εβδομάδα. Περνάω πολύ ώρα με την οικογένεια και τους φίλους, κάτι που μου έχει λείψει. Κάνω πράγματα που δεν είχα τη δυνατότητα με τις υποχρεώσεις του ποδοσφαιρικού προγράμματος. Δεν υπάρχει πια το «δε μπορώ να βγω σήμερα»

Μπάλα βλέπεις;

Παρακολουθώ στην τηλεόραση, αλλά δεν πάω γήπεδο. Κυρίως ξένα πρωταθλήματα. Το ελληνικό πρωτάθλημα δεν περνά την καλύτερη του φάση. Υπάρχει μετριότητα σε όλους τους τομείς. Αλλά, ας μην περιοριζόμαστε στην μπάλα. Υπάρχει κρίση σε όλους τους τομείς, πολλά ευρύτερα κοινωνικά προβλήματα. Στον τομέα της παιδείας, της υγείας, της ασφάλειας στην καθημερινότητά μας. Με προβληματίζουν πολύ τα δελτία ειδήσεων που βλέπουμε, το ξεγύμνωμά τους είναι αυτά που δε δείχνουν. Σίγουρα, δεν είναι αυτά που μας αξίζουν.

Από αυτήν την κοινωνική κρίση νομίζεις ότι προέρχεται και η βία στα γήπεδα;

Βέβαια. Βία βλέπουμε παντού. Στα εκπαιδευτικά συλλαλητήρια, στην πασχαλινή αγορά για το αρνί κτλ. Δεν μπορεί ο κόσμος να ταλαιπωρείται συνεχώς, αγανακτεί. Δε νομίζω ότι είναι δύσκολο να εφαρμόσουμε κάποια πράγματα που λειτουργούν καλά στο εξωτερικό. Μοντέλα υγείας, παιδείας, δικαιοσύνης ή ακόμα και ποδοσφαίρου. Δε μου αρέσει η ελαστικότητα και ο ωχαδερφισμός που επικρατούν.

Συγκεκριμένα στο ποδόσφαιρο, γιατί δεν εφαρμόζονται τα ευρωπαϊκά πρότυπα; Δεν μπορούμε;

Δεν θέλουμε. Κοίτα πόσο εύκολα προσαρμόζονται όλοι όταν έχουμε παιχνίδια Champions League, υπό το φόβο της UEFA. Εδώ ασχολούμαστε με όλα τα άλλα εκτός από το παιχνίδι, χάνεται πλήρως η ουσία του. Φτάσαμε στο σημείο οι αθλητικές εφημερίδες να μοιράζουν πορνό, χωρίς να επεμβαίνει κανείς.

Πώς επιμερίζονται κατά τη γνώμη σου οι ευθύνες για τη βία;

Πρώτα απ’ όλους φταίνε οι ΠΑΕ γιατί συντηρούν αυτά τα φαινόμενα. Είναι γνωστές οι σχέσεις τους με αυτούς που κάνουν τα επεισόδια, υπάρχει ανοχή. Ρίχνω ευθύνη και στους συνδέσμους. Δεν είναι όλοι το ίδιο, αλλά μερικοί συνεργάζονται κι εκτελούν εντολές. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να έχει διαφορετική αντιμετώπιση ο οργανωμένος από τον απλό φίλαθλο.

Είσαι υπέρ της κατάργησης των συνδέσμων;

Είμαι υπέρ της τιμωρίας και της εφαρμογής του νόμου. Αν πραγματικά βοηθήσουν όλοι το πρόβλημα λύνεται, αλλά δε γίνεται π.χ. να τους κυνηγάει η πολιτεία και να τους προστατεύουν οι ΠΑΕ. Πρόσφατα, ο κύριος Ορφανός είπε κάτι πολύ σημαντικό, «θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα είμαστε όλοι μαζί ή ο καθένας θα κάνει το δικό του». Αυτό νομίζω ότι ήταν άδειασμα προς όλους. Αν κάποιοι σύνδεσμοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ας καταργηθούν, όσοι δε δημιουργούν προβλήματα ας παραμείνουν. Αλλά θα πρέπει να καταργηθούν και οι υπόλοιποι ομφάλιοι λώροι π.χ. οι οπαδικές τηλεοπτικές εκπομπές που πουλάνε οπαδιλίκι και δε νομίζω ότι εκφράζουν κανέναν πέρα από τους εαυτούς τους.

Ναι, αλλά π.χ. στην εκπομπή της Θύρας 7 έχει βγει μέχρι και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού ο κ. Κόκκαλης. Τέτοιες κινήσεις δεν τους νομιμοποιούν;

Βέβαια, άλλωστε παλιότερα ο ίδιος δεν είχε πει «αυτούς τους οπαδούς έχουμε και δε θέλουμε να τους αλλάξουμε»; Δεν πρέπει να ταυτίζουμε τις ομάδες με τις θύρες των φανατικών. Ο Ολυμπιακός δεν είναι μόνο η Θύρα 7, η ΑΕΚ η Θύρα 21, ο Παναθηναϊκός η 13 κτλ. Οι οργανωμένοι βρίσκουν και τα κάνουν. Φταίνε αυτοί που τους δίνουν τη δυνατότητα. Και βέβαια η ατιμωρησία, τα αστεία πρόστιμα των 10 ή των 30 χιλιάδων €. Όλοι είναι συνένοχοι όταν αντιδρούν στις βαριές τιμωρίες και απαιτούν την άρση τους, πολιτικοί – εφημερίδες – πρόεδροι κτλ.

Συμφωνείς με την τακτική του Νικολαϊδη, για παράδειγμα, απέναντι στην Original;

Θα συμφωνούσα αν είχε αυτή τη στάση από την αρχή. Από τη στιγμή που τους έχει χρησιμοποιήσει, που όλοι ξέρουμε τι σχέσεις είχαν στο παρελθόν δε μπορεί τώρα να είναι απέναντί τους. Όταν είχε αναλάβει είχα πει ότι η τιμωρία του θα ήταν να πλακωθεί με τους ευεργέτες του, κάτι που συνέβη. Τι έγινε με τα ονόματα και το υλικό που έδωσε; Δεν είδα κάποιο αποτέλεσμα. Δε μου αρέσουν οι εντυπώσεις, μου αρέσει η ουσία και ουσία δε βλέπω.

Συμφωνείς με την πρότασή του να αποσυρθούν οι ελληνικές ομάδες για μια τριετία από την Ευρώπη;

Όχι βέβαια, δε λύνεται τίποτα έτσι. Στο χέρι τους είναι να γίνουν τομές, χωρίς να στερηθούν οι ομάδες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ουδείς αναμάρτητος από τις διοικήσεις;

Οπωσδήποτε, ο Πέτρος Κόκκαλης δε δήλωσε πρόσφατα ότι τους εκβιάζουν, τους απειλούν κτλ.;

Ναι, αλλά δεν είναι οξύμωρο οι οπαδοί να εκβιάζουν έναν ιδιοκτήτη π.χ. της εμβέλειας του Κοκκαλη;

Αφού τους έχει δωθεί το δικαίωμα να το κάνουν.

ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΚΑ - ‘ΑΛΛΑΞΕ ΑΠΛΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ’

Πώς βλέπεις τη λειτουργία της Σούπερ Λίγκα;

Δε νομίζω ότι άλλαξε κάτι παραπάνω από την ονομασία, απλά η ΕΠΑΕ πλέον λέγεται Σούπερ Λίγκα.

Μπορεί να γίνει νέα αρχή με παλιά πρόσωπα που έχουν στιγματιστεί με συγκεκριμένο ρόλο στο παρελθόν;

Όχι, αλλά τι να κάνουμε αφού δεν το καταλαβαίνουν και βολεύονται όλοι με την υπάρχουσα κατάσταση;

Αγωνιστικά, το βόλεμα αυτό δεν δικαιολογείται, υπάρχει μονοπώλιο στην κατάκτηση των τίτλων. Θα περίμενε κανείς Παναθηναϊκός και ΑΕΚ να πρωτοστατούν στην ανατροπή του παλιού καθεστώτος και όχι να συμμαχούν με αυτό ...

Όλος ο κόσμος ξέρει εκ των προτέρων τι θα γίνει, αλλά δε θα πω εγώ γιατί κρατάνε αυτή τη στάση. Μπορεί να είναι εγκλωβισμένοι, εξαρτημένοι από το υπάρχον σύστημα. Εγώ αυτό που δε βλέπω είναι ανοικτά μυαλά για να ξεφύγουμε από τη μιζέρια. Δεν περιμένω λόγια, αλλά έργα. Ο κόσμος δεν παραμυθιάζεται πια ...

Ένιωθες την αδικία όσο έπαιζες ποδόσφαιρο;

Φυσικά. Μερικές φορές αισθάνεσαι βλάκας εσύ να παίζεις μπάλα και το πρωτάθλημα να κρίνεται έξω από το γήπεδο. Σου τρώνε το ψωμί κι αισθάνεσαι αδύναμος, προετοιμάζεσαι όλην την εβδομάδα για να πας την Κυριακή σαν πρόβατο στη σφαγή.

Οι ποδοσφαιριστές έχουν ευθύνη; Μερικές φορές απορώ πώς μπορείτε να συνεχίζετε το ματς, ενώ στην κερκίδα γίνεται χαμός την ίδια στιγμή;

Έχει ευθύνη το συνδικαλιστικό όργανο των ποδοσφαιριστών, ο ΠΣΑΠ, που είναι ανύπαρκτος. Όταν αυτό που σε εκπροσωπεί θεσμικά είναι ανύπαρκτο δε μπορείς να διεκδικήσεις κάτι και φτάνεις σε ένα σημείο να μην αντιδράς. Δεν έχω δει τον ΠΣΑΠ να ζητάει τη διακοπή του πρωταθλήματος, να απαιτεί να λυθούν κάποια ζητήματα. Στην Αγγλία οι ποδοσφαιριστές έχουν μερίδιο μέχρι και από τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

Εσύ έχεις ζήσει επιθέσεις ακόμα και από οπαδούς της ομάδας που έπαιζες, για παράδειγμα το περιστατικό στους Θρακομακεδόνες το 2004 ...

Και όχι μόνο εγώ στην ΑΕΚ, σε κάθε ομάδα έχουν γίνει παρόμοια γεγονότα. Θεωρώ ότι είναι εσκεμμένα, στημένα και όχι αυθόρμητα. Στη δική μας περίπτωση η επίθεση έγινε, όχι για αγωνιστικούς λόγους, αλλά επειδή κάποιοι παίκτες αντιδρούσαμε σε συγκεκριμένη οικονομική πρόταση που μας είχε γίνει από την σημερινή διοίκηση. Ήταν οργανωμένο από κάποιους για να διευκολυνθεί η πορεία τους. Μετά από τρία χρόνια, οι οπαδοί μετανιωμένοι, ουσιαστικά ομολογούν ποιος ήταν πίσω από όλα αυτά, πέφτουν οι μάσκες. Ας διαβάσει κανείς τις τελευταίες δηλώσεις του ηγέτη της Original. Αλλά υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα. Μήπως οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν πήγαν απροστάτευτοι στη Ριζούπολη; Δε μπήκαν να παίξουν σε μια ζούγκλα και δεν υπήρχε κάποιος μαζί τους να πάρει την ομάδα και να φύγει;

Πιστεύεις ότι λείπει η προσωπικότητα από τους έλληνες ποδοσφαιριστές; Ελάχιστοι ακολουθούν το δικό σου παράδειγμα με παρεμβατικές δηλώσεις ...

Στις μεταξύ μας συζητήσεις όλοι καταθέτουν πολύ σημαντικές απόψεις, αλλά δεν τα λένε δημόσια. Δεν ξέρω γιατί. Σημασία έχει να μην είμαστε μόνο δυο τρεις που μιλάμε.

Ναι, αλλά μένοντας σιωπηλοί «δικαιώνουν» τις καταστάσεις που ακολουθούν. Η γενιά της Ριζούπολης ξηλώθηκε στον ΠΑΟ, όπως και η γενιά των Θρακομακεδόνων στην ΑΕΚ. Και μάλιστα ο κόσμος της ΑΕΚ την επόμενη χρονιά έδωσε εντυπωσιακό παρόν ...

Για ποιον κόσμο μιλάμε; Και ποιοι είναι αυτοί πού κατηγορούνται; Κανείς δε χάθηκε από τους παίκτες του ΠΑΟ, επειδή τους «έδωσαν» για να καλύψουν αδυναμίες. Ο κόσμος της ΑΕΚ πού είναι τώρα; Δημιούργησε είδωλα, επηρεασμένος από δημοσιογράφους και παγιδεύτηκε. Πλέον, δεν πείθεται από τον Νικολαϊδη. Ως σχήμα λόγου θα πω ότι «ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται».

Πιστεύεις ότι η πάντα σαφής και συχνά αιρετική στάση σου σε οδήγησε στο τέλος που είχες ως ποδοσφαιριστής; Το οποίο ας μην κρυβόμαστε δεν ήταν αυτό που σου άξιζε ...

Δε θέλω να φανώ εγωιστής αλλά σε τι δεν έχω δικαιωθεί; Σίγουρα θα ήθελα ένα διαφορετικό τέλος, αλλά αισθάνομαι δικαιωμένος. Δεν ευνοήθηκα ποτέ στο ποδοσφαιρικό σύστημα.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΠΟ – ‘ΔΕ ΘΑ ΖΗΤΗΣΩ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΚΑΓΚΑΤΣΗ’

Απορρίπτεις αυτό το σύστημα όπως λες, αλλά θες να γίνεις πρόεδρος της ΕΠΟ ...

Όχι με την υπάρχουσα κατάσταση. Έχω αγνές προθέσεις, ξεκάθαρες απόψεις και θα συνεργαστώ με όσους δε θέλουν ούτε κι αυτοί ένα ποδόσφαιρο της αρπαχτής. Η ιστορία σε γράφει είτε θετικά είτε αρνητικά, το θέμα είναι τι προσφέρεις.

Θα ήθελες να προκύψεις στη θέση του προέδρου ως πρόσωπο κοινής αποδοχής;

Σίγουρα, αλλά κυρίως δε θα ήθελα να μου βάλουν τρικλοποδιές στο δρόμο μου. Δε μπορώ να είμαι συνένοχος γι’ αυτό συζητάω για τη θέση του προέδρου και όχι κάποιου συνεργάτη. Έχουν καεί πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι έτσι.

Το έχεις συζητήσει με τον νυν πρόεδρο κ. Γκαγκάτση;

Όχι, γιατί τι είναι ο Γκαγκάτσης; Πνευματικός μου πατέρας; Ή πρέπει να του ζητήσω την άδεια για την υποψηφιότητά μου;

Ίσως για μια ομαλή η διαδοχή ...

Εγώ δεν έχω σκοπό να έρθω σε αντιπαράθεση με κανέναν. Δεν μπορώ να αγνοήσω την αποχή του κόσμου, τη χαμηλή ποιότητα, την έλλειψη ανταγωνιστικότητας και αξιοπιστίας. Οι μόνοι που δεν τα βλέπουν είναι αυτοί που τα κάνουν.

Ας υποθέσουμε ότι αναλαμβάνεις. Το πρώτο ακανθώδες ζήτημα που θα αντιμετωπίσεις είναι η διαιτησία. Πιστεύεις ότι πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο της ΕΠΟ;

Βέβαια, αυτό που έχει σημασία είναι να αφήσουν όλοι ήσυχους τους διαιτητές. Δεν ελέγχομαι από κανέναν, άρα δεν πρόκειται να παίξω το παιχνίδι κανενός. Οι ομάδες καλά θα κάνουν να κοιτάξουν τα του οίκου τους.

Δεν σε προβληματίζει ότι κι άλλοι ξεκίνησαν με αγνές προθέσεις και βρήκαν τοίχο; Ακόμα και κυβερνητικά στελέχη στο παρελθόν ...

Αν εννοείς τον Φλωρίδη, δε νομίζω ότι απέτυχε, απλά δεν τον στήριξε το κόμμα του. Για να περπατήσει το σχέδιο είναι πολύ σημαντικό όλοι να γνωρίζουν τα όριά τους και να δημιουργήσουμε συνθήκες αξιοπιστίας που θα φέρουν επενδυτές. Πάντως, όπως είδαμε και στην Ιταλία καμία κυβέρνηση δεν έπεσε επειδή εφάρμοσε τον νόμο. Το περίφημο πολιτικό κόστος είναι μύθος κατά τη γνώμη μου.

Είσαι πρόθυμος να έρθεις σε αντιπαράθεση με ανθρώπους «ένοχου» παρελθόντος ή θέλεις δίπλα σου άφθαρτους παράγοντες;

Η θέση του προέδρου της ΕΠΟ είναι κατά κάποιο τρόπο αυτή του «πρωθυπουργού του ποδοσφαίρου». Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι. Αμνηστία θα δώσω σε όλους, αλλά ξέρω πολύ καλά ποιος και τι έχει κάνει στο παρελθόν. Δεν θέτω υποψηφιότητα για να εκδικηθώ, αλλά δε θα γίνω «κωλοτούμπας» με το να τους επιτρέψω να τα συνεχίσουν.

Υπάρχουν άνθρωποι της δικής σου ποδοσφαιρικής γενιάς, ας πούμε της ομάδας του EURO, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν από διοικητικό πόστο;

Βέβαια υπάρχουν. Στο μυαλό μου έρχεται ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο Τραϊανός Δέλλας, οι απόψεις του Παντελή Καφέ έχουν πάντα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Και άλλα παιδιά ...

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ – ‘ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΥ ΡΕΧΑΓΚΕΛ; ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ’

Μάλλον είσαι από τους λίγους που δικαιούνται να ασκούν κριτική στην Εθνική, δεδομένου ότι το έκανες και μέσα στον παροξυσμό της κατάκτησης του EURO. Πώς αισθάνθηκες όμως βλέποντας τον χαμό που έγινε μετά το ματς με την Τουρκία με τις περίφημες δηλώσεις Γιακουμάτου κτλ.;

Δε μπορούμε να ασχολούμαστε με το τι λέει ο κάθε Γιακουμάτος. Τα έχει κάνει και στο παρελθόν μετά από ματς με την Αλβανία στο ΟΑΚΑ. Εκλέχθηκε για να λύσει τα προβλήματα του κόσμου, όχι για να κριτικάρει την Εθνική. Αυτός βγάζει τον κόσμο στο δρόμο για να διαμαρτυρηθεί, αυτοί που αποκάλεσε «γέρους» τον έβγαλαν για να πανηγυρίσει. Δε φταίει αυτός, αυτοί που τους δίνουν βήμα φταίνε. Εμένα γιατί δε με ρώτησαν για τα ομόλογα και τα ταμεία, στην ίδια λογική; Μόνο οι παλιοί ποδοσφαιριστές πήραν σωστές θέσεις. Ξέρεις πόσες προτάσεις είχα να βγω στα παράθυρα εκείνες τις ημέρες; Δεν το έκανα. Πώς θα διατυπώσω άποψη σε ένα λεπτό με τόση φασαρία; Να πω επίσης ότι δε μου άρεσε ούτε η συμπεριφορά του κόσμου με τις αποδοκιμασίες. Η ομάδα δεν προστατεύτηκε σωστά και φυσικά δεν έγινε ούτε στο ελάχιστο αξιοποίησης της επιτυχίας.

Για την καραμέλα της ανανέωσης ποια είναι η γνώμη σου;

Δε χρειάζεται. Το πρόβλημα είναι η διαχείριση του υπάρχοντος υλικού. Θα ήθελα να βλέπω στην Εθνική τον Καραγκούνη της Μπενφίκα, τον Μπασινά της Μαγιόρκα, τον Σεϊταρίδη της Ατλέτικο, απεναντίας βλέπω παίκτες με εξασφαλισμένη θέση που δε δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Δε νομίζω ότι υπάρχουν και πολλοί από πίσω τους. Οι περιπτώσεις Ζήκου και Στολτίδη είναι μεμονωμένες. Από εκεί και πέρα νομίζω ότι δε δίνονται τα κίνητρα σε παίκτες που δεν ανήκουν στις μεγάλες ομάδες, αυτό που λέγεται για το κλειστό club της Εθνικής έχει βάση. Δεν βλέπω τον προπονητή να παρακολουθεί κάθε εβδομάδα αγώνες και παίκτες.

Έχεις ακόμα παράπονα από τον Ρεχάγκελ;

Ισχύει ότι έχω πει στο παρελθόν. Ας δει κάποιος τι συμμετοχή είχα στην πρόκριση. Το ευχαριστώ ποιο ήταν; Να μην παίξω ούτε ένα λεπτό στον τελικό; Όταν φεύγαμε όμως για την Πορτογαλία έλεγα πάμε για τρεις νίκες και όλοι γελούσαν.

Παρόλα αυτά ο Ρεχάγκελ με την στρατηγική του πήρε, ειδικά στην Πορτογαλία, το 100% από εσένα ...

Ο προπονητής μου έλεγε θα σε βάζω όταν κουράζονται οι αντίπαλοι. Δηλαδή, οι Ρώσοι κουράστηκαν στο 35’ στο τρίτο ματς; Είχα φτάσει να ξέρω ότι για να παίξω έπρεπε να φάμε γκολ. Και ύστερα να μπει ο Τσιάρτας να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα.

Αγωνιστικά τους τρεις μεγάλους πώς τους είδες φέτος;

Αν μπούμε σε τέτοια ανάλυση χάνουμε πάλι το δέντρο. Φέτος ποια ομάδα πέτυχε τους στόχους, εκτός από όσες γλίτωσαν τον υποβιβασμό; Ο Ολυμπιακός απέτυχε στην Ευρώπη, η ΑΕΚ δεν πήρε το πρωτάθλημα, ο Παναθηναϊκός πάλι εκτός Champions League.

Τι φταίει στον Παναθηναϊκό; Είναι φτωχό το υλικό, υπάρχει πίεση;

Φτωχοί είναι αυτοί που νομίζουν ότι κάνουν καλά τη δουλειά τους. Υπάρχει φτώχεια σκέψης και ιδεών για το πώς θα φτιάξουν την ομάδα. Φτάσαμε στο σημείο να περιμένουμε να πάρει στις πλάτες του ολόκληρο Παναθηναϊκό ένα 16χρονο παιδί.

Μια ενδεχόμενη συνεργασία ΠΑΟ – Μπάγεβιτς, πώς θα την έβλεπες;

Μια κουβέντα θα πω μόνο. Ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί στην Ελλάδα οι επιτυχημένοι θεωρούνται αποτυχημένοι. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί δε θα μπορούσε να παίξει μια τέτοια λύση και να έρχονται πρόχειρες λύσεις. Αλλά πάντα έτσι δε γίνεται στην Ελλάδα.

ΜΕ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ

ΟΡΦΑΝΟΣ – Περιμένω περισσότερα ...

ΓΚΑΓΚΑΤΣΗΣ – Εγκλωβισμένος

ΚΟΚΚΑΛΗΣ – Περίμενα περισσότερα ...

ΤΖΙΓΚΕΡ – Επίσης.

ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ – Το ίδιο, όπως και με τους υπόλοιπους προέδρους

ΡΕΧΑΓΚΕΛ – Να γίνει ο Ρεχάγκελ που ήταν πριν το EURO

ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ – Ο πιο παρεξηγημένος πετυχημένος

ΣΑΝΤΟΣ – Η Ελλάδα δεν του ταίριαξε

ΦΕΡΕΡ – Παλιά σχολή, με διάθεση. Μακάρι να κάνει την ΑΕΚ αυτή που πρέπει

ΜΟΥΝΙΟΘ – Πρέπει να παραμείνει, έχει δουλέψει στο δυσκολότερο πρωτάθλημα, πρέπει να κριθεί όταν θα κάνει αυτός τις επιλογές

ΓΚΕΚΑΣ – Δικαιώνεται ...

ΝΙΝΗΣ – Να μην τον κάψουν, αν δουλευτεί σωστά σε 2 χρόνια θα είναι εξωτερικό

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ – Καλός ποδοσφαιριστής, μπορούσε να είχε πάρει περισσότερους τίτλους

ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ – ο άνθρωπος που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω ότι έκανα. Με αυτόν τα πράγματα στην ΑΕΚ θα ήταν καλύτερα.

τερεζος