the disco urbana series vol.4

...η disco urbana είναι μια στήλη που γράφω στο Sonik από τον Σεπτέμβριο του 2006...ένα είδος μηνιαίου προσωπικού μπλογκ που ξεκίνησε ως "βόλτα στην πόλη", σημειολογεί πάντα στην απορρόφηση της ποπ κουλτούρας "εκεί έξω" και τελευταία παρεκτρέπεται σε ένα κοινωνιολογικό πολιτικό μανιφέστο (τι λε ρε μεγάλε...)...ακολουθεί η στήλη του απολογιστικού τεύχους #64 (κυκλοφορεί), εμπνευσμένη από τα όμορφα παραμύθια που πολλοί απο σας γράφετε κάθε χρόνο στην #blogovision...

LOVE STORY

Indie ρομάντζο με τους 20 δίσκους του 2010…

Πήγε να της μιλήσει την ώρα που οι Untitled έπαιζαν το ‘Jail La La’ (#20, Dum Dum Girls, I Will Be) στο καινούριο Key bar. Κοιτάζονταν σχεδόν δύο ώρες, φυσικά και ανταποκρίθηκε, ήπιαν άλλο ένα, πήγαν μέχρι το Jokers, ξεφορτώθηκαν τους φίλους, την ώρα που άνοιξαν τα φώτα κοιτάχτηκαν αμήχανα και πήραν ταξί για το Παγκράτι. Για το σπίτι της. First time sex? Ικανοποιητικό, μάλιστα κοιμήθηκαν κι αγκαλιά. Για λίγο. Το πρωί του έφερε γαλλικό στο κρεβάτι και του έβαλε χαμηλά τον καινούριο Four Tet (#19, There Is Love In You). «Ξέρει κι από μουσική», σκέφτηκε, «δύσκολα τα πράγματα». Δε μίλησαν πολύ, κάτι κοινοτοπίες για την κρίση, το μεταπτυχιακό που τελείωνε στη σχολή της και το παρτ-ταιμ στο καφέ, τα δικά του πακέτα στο γραφείο. Έπρεπε να φύγει, το ήξεραν και οι δύο. Για να μη χαλάσει η φάση. Αντάλλαξαν φιλιά, τηλέφωνα, χαμόγελα. Κανείς δεν πήρε όλη την εβδομάδα. Εγωισμός ή ανασφάλεια; Ή το ίδιο είναι; Το Σάββατο πήγαν, με την κρυφή ελπίδα ότι θα ξαναβρεθούν, σε φεστιβάλ στην Πειραιώς. Την ώρα που χλιμίντριζε κάποιο remix του ‘Horse Power’ (#18, The Chemical Brothers, Further) βρέθηκαν να χορεύουν μαζί στις πρώτες σειρές. Είχαν πάρει, χωριστά, MDMA. Φοβούνταν τη διαχυτικότητα και τις χημικές ανάσες. Κατέληξαν στο σπίτι του στο Θησείο. Second time sex? Όχι και τόσο καλό, καταλαβαίνεις. Το πρωί το ξαναέκαναν και πέρασαν την πίστα του πρωινού πηγαίνοντας στην ‘James Joyce’. Για να την εντυπωσιάσει, της έβαλε έναν «ψυχάκια που κάνει άλμπουμ στην κρεβατοκάμαρά του» (#17, Nice Face, Immer Etwas). Εκείνη είπε ότι σχεδόν της άρεσε, βασικά το βρήκε φασαρία. Την Κυριακή το βράδυ άκουγε χαμογελώντας το ‘Modern Boys And Modern Girls’ του Sillyboy (#16, Played), ενώ τα ξερνούσε όλα στην κολλητή της. Την έδιωξε και είπε «δε γαμιέται, ας στείλω ένα μήνυμα». Εκείνος δεν απάντησε, της τηλεφώνησε. Μίλησαν δύο ώρες, κάτι γίνεται μάλλον. Την Τετάρτη δεν πήγε με τους φίλους του στο Use, της μαγείρεψε μακαρόνια με τόνο και της έβαλε την επιστροφή του Gil Scott-Heron (#15, I’m New Here), ενώ κατέβαζε μια άλλη επιστροφή - εκείνη των SWANS (#14, My Father Will Guide Upon A Rope To The Sky). Έκαναν επικό σεξ, κάτι γίνεται σίγουρα. Την πρώτη φορά που τσακώθηκαν για κάτι από αυτά που μετά δε θυμάσαι πώς άρχισαν, μόλις γύρισε σπίτι της άκουσε με μεταφεμινιστική αποστασιοποίηση την Anika (#13, Anika). Έκλαιγε, δίνοντας προσωπική drama queen παράσταση, μετανιώνοντας για την κλισέ μαλακισμένη κοριτσίστικη υπόσχεση «δε θα την ξαναπατήσω». Εκείνος πήγε με τους κάφρους σε ένα dubstep πάρτι σε μια αποθήκη στο Μοσχάτο (#12, Skream, Outside The Box). Πρώτο Σάββατο, μετά από 6 εβδομάδες, που δεν περνούσαν μαζί, «Χρειάζεται», σκεφτόταν, αλλά του έλειπε, γι’ αυτό δε φίλησε την πιτσιρίκα με τα φοβερά βυζιά που του κουνιόταν όλη νύχτα. Το μενού της ανακωχής είχε μανιταρόσουπα, μαραθώνιο ‘Mad Men’ και παθιασμένα φιλιά στο ‘Hand Me Down Your Love’ (#11, Hot Chip, One Life Stand) πριν αποκοιμηθούν στον καναπέ με Brian Eno (#10, Small Craft On A Milk Sea). Είχαν περάσει δυο μήνες που ήταν συνέχεια μαζί, αλλά για τις επόμενες μέρες δε μιλούσαν πολύ. Εκείνη θαύμαζε τη μορφή της Zola Jesus (#9, Stridulum II) και φοβόταν ότι χάνει την ανεξαρτησία της. Εκείνος έλιωνε τους !!! (#8, Stange Weather Isn’t It) και φοβόταν μήπως τελείωσε το πάρτι. Το ένιωθαν ότι έρχεται φασαρία. Ο μεγάλος τσακωμός λεγόταν Arcade Fire (#7, The Suburbs). Εκείνη ξετρελάθηκε οπαδικά σχεδόν πριν καν το ακούσει, εκείνος το αμφισβητούσε, λίγο και για να ΤΗΝ αμφισβητήσει. Λογόφεραν μπροστά στην παρέα κι έγιναν μπίλιες σπίτι του. «Με πιέζεις», «είσαι αδιάφορος», μετά εκείνη έφυγε μες στα χαράματα. Και οι δύο ντρέπονταν περισσότερο που έκαναν σαν τηλεοπτικό σίριαλ ή σαν να είναι οι γονείς τους, παρά για τον καβγά. Θέλοντας να υπερβεί τον μικροαστισμό του έρωτα, της χτύπησε το κουδούνι το επόμενο βράδυ. Και της έβαλε τέρμα από το iPhone στο ακουστικό το ‘Glitter’ (#6, No Age, Everything In Between). Συναισθηματικός λαϊκισμός, αλλά και σίγουρη επιτυχία. «Έλα γρήγορα πάνω», του είπε και τον πήδηξε στις σκάλες. Αποφάσισαν να μη μιλάνε άλλο για τους Arcade Fire που τους χωρίζουν, αλλά για τους LCD Soundsystem που τους ενώνουν (#5, This Is Happening). Έψαχναν εισιτήρια μήπως τους δουν σε κανένα Παρίσι, ενώ τρελαίνονταν με την κοινή τους ανακάλυψη, τους Tame Impala (#4, Innerspeaker). Είχε υποψίες ότι μιλάει με μια πρώην του, αλλά είπε να το παίξει «Ευρωπαία», μέχρι που ένα βράδυ τον βρήκε κλασμένο από τους μπάφους να κοκορεύεται για το θέμα μπροστά στους φίλους του. Έπαιζε Gonjasufi (#3, A Sufi And A Killer). Δε μίλησαν για δέκα μέρες. Για να τον εκδικηθεί (και κυρίως για να το μάθει) βγήκε με κάποιον άλλον στο ιστορικό τρίγωνο. Εννοείται πώς δεν έκανε τίποτα και σιχάθηκε την κατινιά της. Εκείνος την έβγαλε με μερικά μεθύσια, κάποιοι φίλοι μεσολάβησαν, τα ξαναβρήκαν. Υπό επιτήρηση πέρασαν 4-5 εβδομάδες. Δεν ήταν ωραία. Κάθε φορά που άκουγε δυνατά Pantha Du Prince (#2, Black Noise) συνειδητοποιούσε ότι δεν ήξερε αν λάτρευε περισσότερο εκείνη ή τη μοναξιά του. Ένα μεσημέρι Κυριακής πήγαν για καφέ στην Πλάκα. Και χώρισαν. Βουυρκωμένα αλλά ψύχραιμα. Γιατί ήξεραν ότι αν ήταν μαζί δε θα μπορούσαν ποτέ να ακούν το ‘Jamelia’ και να το νιώθουν στ’ αλήθεια (#1, Caribou, Swim)…

τερεζος