Παντρειές

Σήμερα μια παλιά συμμαθήτρια μου είπε πως παντρεύτηκε. "Έκατσε και παντρεύτηκα" Τι να της πεις; "Γιατί παντρεύτηκες στα 26 σου;" Έτσι όπως έχουμε συνηθίσει θεωρούμε ότι ο κόσμος πρέπει να παντρεύεται στα 33, να κάνουμε παιδιά στα 45, ν' αποπληρώνουμε τα δάνεια στα 70 και μετά να ψοφάμε. Κάπως έτσι πρέπει να γίνεται ή κάπως αλλιώς... Κάποιον να έχεις να τα λες, ρε παιδάκι μου...

Η ίδια συμμαθήτρια μου μίλησε για μια κυρία που μας έκανε ιδιαίτερα στο γυμνάσιο. Μαθηματικά, φυσική, χημεία, οτιδήποτε έχει αριθμούς. Ήταν γιγάντιου μεγέθους με μαλλί ξανθό, ξεραμένο από τη λακ που θύμιζε τους εγκεφάλους από τους Αριανούς του Mars Attack του Μπάρτον. Βαμμένη πάντα με γαλάζια μάσκαρα πάνω και κάτω από το φρύδι. Το πρόσωπο της ήταν τρεις φορές το μέγεθος της φάτσας του κανονικού ανθρώπου. Μια μέρα μου είχε εξομολογηθεί πως "κάνω μπάνιο δέκα φορές την ημέρα". Έμενα ώρες να σκέφτομαι πως σκατά έμπαινε και έβγαινε μέσα στο μπάνιο. "Μετά από χρόνια", συνέχισε η συμμαθήτρια, "αφού είχε γίνει τριπλή απ' ότι ήταν κόπηκε κατά λάθος στο πόδι. Δεν το κατάλαβα και έπαθε σηψαιμία. Τη βρήκαν σαπισμένη στο σπίτι της. Ήταν πράσινη όλη και ίσα που φαινόταν η μπλε μάσκαρα". "Άντε ρε", απάντησα με κάποια ψυχραιμία. "Της άρεσε πολύ ο Γρηγόρης Βαλτινός", θυμήθηκα μόνος μου όταν αργότερα καλοσκέφτηκα πως ένας άνθρωπος που είχα περάσει αρκετά τετράωρα μαζί του προσπαθώντας να με κάνει ν' αποστηθίσω ορισμένα σχολικά προβλήματα, σάπισε μια μέρα, μόνος του στο σπίτι του.

Σήμερα ο Μιχαλόπουλος έβαλε στα καπάκια στην εκπομπή Dead Man's Bones και μετά Fuck Buttons. Καλό παντρολόγημα. Μίλησε πολύ εύστοχα και για τους δύο και με συγκίνησε ο κερατάς. Οι πρώτοι ξαφνικά εμφανίστηκαν και πήραν μια ολόκληρη καμπαρεσκοτεινή παράδοση και της έδωσαν κάτι μοναδικά σύγχρονο και οι άλλοι -έτσι μοιάζει πως έγινε-ξαφνικά έβγαλαν ένα δίσκο που έδειξε ένα νέο δρόμο. Όχι ότι ήταν εξαιρετικά πρωτότυπος αλλά επειδή κανείς δεν περίμενε μια μπάντα να κάνει ένα τόσο δημιουργικό u-turn μέσα σ' ένα χρόνο.

Δεν ξέρω μ΄ όλα αυτά πως έγινε αλλά θυμήθηκα αυτό το μέρος από ένα ντοκιμαντέρ του Νταλάρα και του Channel 4 για το Ρεμπέτικο. Ο θρύλος του είδους Γιώργος Μουφλουζέλης μετά το τραγούδι για τις παντρειές μιλάει για τη ζωή, τους έρωτες και τις παντρειές. Το "Κρατώντας από το χέρι το παιδί του" είναι το τραγούδι που κλείνει...Συγκλονιστικό! Μετά μιλά ο Νταλάρας κάτι αγγλικά και όλα έρχονται στη θέση τους.

τσουλουφης