Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

και που λες ευθιξια, ευθιξια δε βρηκαμε...





Όταν έχεις εκστομίσει το πιο κυνικό κι εμετικό σλόγκαν της περιόδου της μεταπολίτευσης - το περίφημο "μαζί τα φάγαμε", όταν έχεις μεταβληθεί με τα έργα και κυρίως τα - μνημεία αμοραλισμού - λόγια σου σε νο.1 public enemy, όταν ακριβώς αυτά τα λόγια δεν έχεις το κουράγιο να τα υποστηρίξεις μακριά από το δελτίο του mega βλ. την άρνηση περί "κοπριτών" στο παραπάνω βίντεο, όταν έχεις στολίσει δίκαια και άδικα κάθε "κοινωνικό έταιρο" αλλά στα αντίστοιχα στολίσματα που έχουν αποδέκτη εσένα απαντάς με μηνύσεις σε δημοσιογράφους, όταν βλέπεις πίσω από πολιτισμένες αντιδράσεις στο εξωτερικό (!) το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ακριβώς αυτές τις αντιδράσεις τις βαφτίζεις "τρομοκρατία" τοποθετώντας αλαζονικά τον εαυτό σου στο απυρόβλητο, οταν τολμάς να προσπαθείς να συνδεθείς με τον Γαβρά, τον Λαμπράκη και το "Ζ", όταν καταφέρνεις την ίδια μέρα να σε βρίζουν στο Ελληνικό Σπίτι της Πανεπιστημιούπολης στο Παρίσι και στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, όταν μιλάς για διαφθορά ενώ σύχναζες σε κότερα, όταν σε φτύνουν από παντού κι έσυ ψάχνεις για ομπρέλα...ε τότε ήρθε μάλλον η ώρα να αγοράσεις διάδρομο, να προσλάβεις έναν γυμναστή - διατροφολόγο και να πας
επιτέλους σπίτι σου...

τερεζος