the disco urbana series vol.6

η disco urbana είναι μια στήλη που γράφω στο Sonik από τον Σεπτέμβριο του 2006...ένα είδος μηνιαίου προσωπικού μπλογκ που ξεκίνησε ως "βόλτα στην πόλη", σημειολογεί πάντα στην απορρόφηση της ποπ κουλτούρας "εκεί έξω" και τελευταία παρεκτρέπεται γενικώς...ακολουθεί η στήλη του depeche mode τεύχους #67 που ετοιμάζεται να αποσυρθεί από τα περίπτερα (γραμμένη περίπου δύο μήνες πριν)



ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ
Σημάδια ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει…

- Ο Καρατζαφέρης αναστέλλει την έκδοση κάθε κομματικού εντύπου του ΛΑ.Ο.Σ. καθώς και των ευχετηρίων πασχαλινών καρτών προκειμένου τα χρήματα αυτά να διατεθούν για την αγορά αλεξίσφαιρων γιλέκων για τους αστυνομικούς της ΕΛ.ΑΣ.
- α) Υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι ο Πάγκαλος κάνει αυτοκριτική, β) υπάρχουν άνθρωποι που θα τον ξαναψηφίσουν
- «Διαρρέει» το μισθολόγιο του 9,84. Με ετήσια έσοδα 400 χιλιάρικα και αντίστοιχα έξοδα (μόνο) μισθοδοσίας 9 εκατομμύρια ευρώ για το 2010. Και μια παύλα δίπλα στο όνομα όσων παραιτήθηκαν ως καλά παιδιά γλιτώνοντας την ξεφτίλα (δεν προσπάθησαν δηλαδή να βγουν κι από πάνω όπως π.χ. η Άννα Παναγιωταρέα των €2849 το μήνα για 2 ώρες την εβδομάδα). Στο twitter, οι εναλλακτικοί γραφιάδες εξεγείρονται, τώρα που τελείωσε το ‘Big Brother’ και δεν έχουν με τι να ασχοληθούν. Πόσοι άραγε θα έλεγαν «όχι»;
- Ο Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης κάνει έλεγχο στον ΟΚΑΝΑ. 300 χιλιάρικα έξοδα για αγορά μεθαδόνης, 400 χιλιάρικα για τα «έξοδα τηλεπικοινωνίας» (κινητά κτλ.) των υπαλλήλων. Αν τα άλλα «μαζί τα φάγαμε» και τους χρήστες «μαζί τους σκοτώνουμε»;
- Χιονίζει στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι παρακαλάνε να το στρώσει για να μην πάνε στη δουλειά, Είναι οι ίδιοι που κόλλησαν στη Μαλακάσα στην μεγάλη επιστροφή της Καθαράς Δευτέρας κι έπαιρναν τηλέφωνα στα ραδιόφωνα βρίζοντας (δίκαια) την «παραχωρησιούχο» εταιρεία και το «κράτος». Αλλά, για στάσου, πολλοί απ’ αυτούς δεν έχουν σταματήσει να πληρώνουν διόδια ακριβώς επειδή οι υπηρεσίες είναι ανεπαρκείς; Μπερδεύομαι; Εσύ;
- Η απεργία πείνας τελειώνει ευτυχώς αναίμακτα, παρά την εγκληματική επιπολαιότητα των ελλήνων υποστηρικτών της και τον σοκαριστικά απάνθρωπο κυνισμό των σχολιαστών που υποδείκνυαν αδιαπραγμάτευτη στάση και απελάσεις. Οι τελευταίοι την επόμενη μέρα μιλάνε για «κυβέρνηση χωρίς πυγμή». Και δε ντρέπονται…
- Βλέπεις το φωτορεπορτάζ για το σεισμό/τσουνάμι της Ιαπωνίας (http://boston.com/bigpicture/) και διαβάζεις τα νέα για την πυρηνική διαρροή της Φουκουσίμα. Και σκιάζεσαι για τον τίτλο της disco που διαβάζεις.
- Γιορτάζεις τα κούλουμα σε τραπέζι με φίλους όπου ο καθένας κουβαλάει το φαγητό του και στο βάθος ακούγονται ελληνικά πραδοσιακά. Ναι, όπως έκαναν οι γονείς σου – απλά τώρα η μουσική παίζει από Η/Υ. Spooky?
- Ο πατέρας σου έκανε facebook
- Ο Τρεντ Ρέζνορ παραλαμβάνει το Όσκαρ φορώντας black tie
- Το «Πρώτο Θέμα» δίνει τον «Κυνόδοντα»
- Ο Ricardo Villalobos έγινε ήδη επιρροή. Του Nicolas Jaar.
- O δίσκος του Nicolas Jaar θεωρείται αριστούργηματικός. Όπως πριν λίγο καιρό του James Blake. Πέραν της αγωνίας για ‘next big things’, τι δεν πιάνουμε στην disco;
- Ο Caribou βγάζει EP αφρικάνικης μουσικής κάτω από το moniker Daphni (Edits Vol.1, Resalta)
- Οι Strokes στην έσχατη ελπίδα να το σώσουν καταφεύγουν στη σιγουριά της 80ιλας. Και ευτυχώς αποτυγχάνουν παταγωδώς.
- Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους αρέσουν οι καινούριοι Radiohead. Όπως με τους Arcade Fire, είναι θέση όχι άποψη.
- H Didi μετά τα κούλουμα ανοίγει το Terra Vibe και για την 25η Μαρτίου με teaser ΔΤ «Ξέχνα την κρίση τη βαριά/Και γιόρτασε ελληνικά/Στης Μαλακάσας τα βουνά/Χιλιόμετρα τριανταεπτά/Απ’ της Αθήνας τα βουητά». Εστάλη μια μέρα μετά τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Της Ποίησης.
- Λαμβάνεις ΔΤ με τις εξής 22 λέξεις: «Οι Matisse κι ο Alex Kavvadias αποφάσισαν να χωρίσουν τους μουσικούς τους δρόμους, μια που το καλλιτεχνικό τους όραμα δε συμβαδίζει πια»
- Ο Μάικ Ζαμπίδης παλεύει εναντίον ΤΟΥΡΚΟΥ prime time Σαββατόβραδο στην τηλεόραση, μπροστά σε 7000 ΕΛΛΗΝΕΣ. «Σουγκλάκο ζεις για πάντα παλαιστής».
- Ο ΟΠΑΠ βγάζει κουπόνι με κυνοδρομίες
- Έρχονται στην Ελλάδα οι Twisted Sister
- O Στρατος Τζώρτζογλου πρωταγωνιστεί σε θεατρική εκδοχή του ‘Trainspotting’
- Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ανοίγει συναυλία των Deep Purple
- Η (kill) Μπήλιω Τσουκαλά επιστέφει στη δημόσια τηλεόραση μετά από έναν χρόνο απουσίας. Μας χαιρετά λέγοντας ότι «από τότε συνέβησαν πολλά»…
- «Η Μαρύ Κυριακού βραβεύτηκε ως πρότυπο της νέας γενιάς»
- Στο ελληνικό ποδόσφαιρο περιμένουν να έρθει η κάθαρση από κάτι κασέτες που αποκαλύπτει ο Κούγιας λύνοντας για 2522η φορά τη σιωπή του
- Κατά Μπέο «γέμισε η Ελλάδα Τσετσένους»
- Ο Βαγγέλης Μαρινάκης δηλώνει ότι «η Σούπερ Λίγκα δεν είναι καρτέλ που αποπνέει σήψη»
- «Η μόνη ελπίδα που έχει μείνει ζωντανή σε ατή τη χώρα είναι η τραγουδίστρια», @SasaPapadima

τερεζος

ο γιωργος αυγεροπουλος του "εξαντα" σημερα στο λατερνατιβ

με πολύ μεγάλη χαρά σήμερα το βράδυ φιλοξενούμε τον γιώργο αυγερόπουλο, δημιουργό του "εξάντα", του καλύτερου λόγου για να βλέπεις ελληνική τηλεόραση... η αφορμή και η αφετηρία της κουβέντας είναι αυτή η εκδήλωση την Κυριακή στο Floral...
θα πουμε πολλά και διάφορα, σίγουρα ενδιαφέροντα, 22.00-00.00, λατερνατιβ @σκαι 100.3...

stay tuned

οι baby guru σημερα στο λατερνατιβ

...κι όμως δεν έχετε ακούσει/διαβάσει τα πάντα για αυτούς...
η άγνωστη ζωή/σκοτεινή πλευρά των baby guru σήμερα στο λατέρνατιβ, 10-12 @ σκαι 100.3

stay tuned
(επρεπε να το κανουμε να'χει σασπενς...)

σήμερα το βράδυ

Δύο μέρες πριν ξεκινήσει η ART – ATHINA κάνει στάση στο Laternative. Απόψε στις 22.15 μας επισκέπτονται στο studio όλοι όσοι ετοιμάζονται πυρετωδώς για την 17η διοργάνωση της ART – ATHINA που θα πραγματοποιηθεί από 12 έως και 15 Μαίου στο Κλειστό Π. Φαλήρου (γήπεδο TaeKwonDo).
Μαζί μας θα είναι ο Φοίβος Σακαλής, Διευθυντής Επικοινωνίας της ART-ATHINA 2011,ο Γιώργος Καρτάλος, μέλος του προεδρείου του Πανελληνίου Συνδέσμου Αιθουσών Τέχνης και ιδιοκτήτης της γκαλερί Αγκάθι, η Κατερίνα Νίκου επιμελήτρια της έκθεσης βίντεο Blitzkrieg και η Δήμητρα Σιατερλή, Καθηγήτρια του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας τους Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, δράσεις Εν Φλω.

Δείτε και το site της Art-Athina για περισσότερες λεπτομέρειες...

σημερα το βραδυ

...άλλο ένα Smiths party? σχεδόν...βαριεσαι? κακως - αφενος μεν θα κανουμε ότι μπορουμε για να μην ακουσεις μονο τα προφανη (στα οποια βεβαια θα πανηγυρισουμε δεοντως), αφετερου δε υποσχομαστε οτι γλαδιολες, προβολες και αμπιενς θα το πανε αλλου...αφετερου τρε, η φαση είναι σικρετ γκιγκ - μεινε συντονισμενος και γυρω στα μεσανυχτα θα μαθεις ποιος θα διασκευασει λαιβ στη σκηνη του οξυγονου τραγουδια της μοναδικης μπαντας στον κοσμο που αγαπησαν (κι αγαπανε) γοητευτικοι αντρες, οι τελευταιοι διασημοι πλειμποιζ και μερικα κοριτσια που ειναι μεγαλυτερα απο τα υπολοιπα...



population presents Barbarism begins at home -... by diytvgr

Μιχαλόμπος Speaking @ 13/04

...μετά από μεγάλη καθυστέρηση επιστρέφουν οι καταγραφές όσων λέμε στον αέρα. Χρωστάω 4 ποστ που θα ανεβαίνουν σιγά σιγά τις επόμενες μέρες...

Δίσκος #1: Gravitysays_I - The Figures Of Enormous Grey And The Patterns Of Fraud

Τι είπα: Διθυράμβους. Είναι η καλύτερη εγχώρια παραγωγή μέχρι σήμερα. Είναι μια σπουδαία μπάντα. Αν κάτι τους χαρακτηρίζει είναι πως ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, ξέρουν να γράφουν καλά τραγούδια και είναι και καταπληκτικοί παίκτες. Άλλαξε ο ήχος τους από τις μέρες που κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο "The Roughest Sea". Μεγαλεπήβολο το εγχείρημα τους, αφού θέλουν να διηγηθούν μια πολιτικού ενδιαφέροντος ιστορία όπου πρωταγωνιστεί η απάτη και η λαϊκη μάζα. Είναι concept δίσκος που χωρίζεται σε 2 μέρη αν και ουσιαστικά αποτελείται από 9 διαφορετικά θέματα. Είναι πρωτότυποι και πολύπλοκοι και καταφέρνουν να φέρουν στο προσκήνιο ένα τόσο ιδιαίτερο όργανο όπως το σαντούρι που ανα στιγμές διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Τέλος, τόνισα πως το αδικούμε αν το χαρακτηρίσουμε απλά post rock. Έχει τόσες λεπτομέρειες και είναι τόσο λεπτομερώς σχεδιασμένο που δεν μπορώ να του αντισταθώ.

Τι ξέχασα: Να προσθέσω πως το δούλευαν για χρόνια αδιαφορώντας για το πότε θα ήταν σωστό να το κυκλοφορήσουν. Είναι μια μπάντα που φαίνεται να αποζητά τον διαχωρισμό της από την ευρύτερη αγγλόφωνη σκηνή θέλoντας να λειτουργήσει με τους δικούς της όρους.

Τι έκανα λάθος: Μπέρδευα τίτλους. Μίλαγα από τον πεζόδρομο έξω από το Bios λίγο πριν αρχίσει το γλέντι του Dan Deacon και αυτό δεν βοηθάει. Να πω περισσότερες λεπτομέρεις για την Restless Wind που κυκλοφόρησε τον δίσκο τους. Ο Simon Bloom κρύβεται από πίσω.

Ο Τερέζος: Τόνισε πως ακόμα κι αν δεν είναι σωστό να το χαρακτηρίσουμε "έντεχνο" σίγουρα δεν υπάρχει διάθεση να αναδειχθούν σινγκλάκια. Υπενθύμισε πως το ίδιο συνέβαινε και στην προηγούμενη δουλειά τους αλλά και πως η δομή του είναι καθαρά βινυλιακής λογικής.

Ο Τσουλούφης: Αναρωτήθηκε αν είναι ρίσκο να χωρίσεις τον δίσκο σου σε δύο μόλις κομμάτια μεγάλης διάρκειας που μπορεί να έχει αποτέλεσμα ο ακροατής να βαρεθεί και να μην ακούσει τελικά ολόκληρη την δουλειά. Ο Τερέζος απάντησε πως το κάνουν γιατί "μπορούν".Έκλεισε με την προτροπή να τους πάρω συνέντευξη πριν προλάβουν οι ανταγωνιστές. Το έκανα.

Αν ο κόσμος ήταν δίκαιος θα ακούγαμε αυτό:
(δεν δίνω mp3 μιας και θα ήταν σαν να δίνω ολόκληρο το δίσκο)





Δίσκος #2: Kills - Blood Pressure



Τι είπα: Χρυσή μετριότητα. Κάτω από τα συνηθισμένα τους standards και αυτό είναι το βασικό του πρόβλημα. Μπορεί να έχει singles και το γνωστό παιχνιδιάρικο στυλ τους αλλά αν το βάλεις απέναντι στο παρελθόν τους, απογοητεύεσαι. Πάντως δεν θα μου έκανε εντύπωση να αρέσει σε κάποιο κόσμο αφού μάλλον είναι ευχάριστο άκουσμα.

Τι ξέχασα: Να πω τι μουσική παίζουν βασικά. Το έσωσε ο Τερέζος.

Τι έκανα λάθος: Με παρέσυρε ο Τερέζος και είπα μια κουβέντα παραπάνω για το προηγούμενο τους δίσκο "Midnight Boom".

Ο Τερέζος: Το βρήκε ανέπνευστο. Είναι και μεγάλος φαν και έχει προδωθεί. Το βρήκε χαμένο ανάμεσα στον σελέμπριτι γάμο του Jamie και στην συνεργασία της Alison με τον Jack White. Έκλεισε λέγοντας πως αν δεν υπήρχε το ένδοξο παρελθόν τους θα το κρίναμε πιο αυστηρά.

Ο Τσουλούφης: Μας υπενθύμισε με αυστηρό τρόπο πως το ροκ έχει και την μυθολογία του και εκεί χωράνε και ο γάμοι και οι έξτρα ιστορίες της προσωπικής τους ζωής.


Αν ο κόσμος ήταν δίκαιος θα ακούγαμε αυτό:
Kills - You Don't Own The Road

εις μνημην θου βου

Σε όλους αρέσει να γράφουν νεκρολογίες κι επικήδεια κείμενα. Κι ας αποτελεί άγραφο κανόνα, κυρίως της αγγλοσαξονικής δημοσιογραφίας που έχει μακρά παράδοση στο είδος, ότι είναι ίσως τα πια δύσκολα assignments που μπορεί να αναλάβεις. Ο "νεκρολόγος" είναι καιροσκόπος. Επενδύει συναισθηματικά πάνω στο ήδη συγκινημένο κοινό κι ανάλογως του ταλέντου που διαθέτει, γράφει συνήθως αυτάρεσκα κείμενα που αποσκοπούν όχι στο να αναδειχθεί η απώλεια, αλλά στο να εισπράξει ο ίδιος τη συγχαρητήρια βουρκωμένη διαπίστωση "καλά τα είπες".
Στις μύχιες δημοσιογραφικές μου σκέψεις πάντοτε δύο νεκρολογίες πρωταγωνιστούσαν. Τουλάχιστον εντός ελληνικών συνόρων. Του Νίκου Γκάλη που ελπίζω να αργήσει κανα δυο αιώνες. Και η σημερινή. Του Θανάση Βέγγου. Γιατί είναι δύο πρόσωπα, προς τα οποία ο θαυμασμός μου χτίστηκε σιγά σιγά και δικαιολογήθηκε όταν ήμουν αρκετά ώριμος να εκτιμήσω πράγματα, αξίες και στάσεις πολύ πέρα από το προφανές ασύγκριτο ταλέντο τους. Τον Γκάλη όταν ήμουν έφηβος κι έπαιζα μπάσκετ συνοικιακού επιπέδου, τον αντιπαθούσα. Ήταν και λίγο "μαγκιά"¨στ' ανοιχτά γήπεδα να τον αμφισβητείς προς χάριν του αλτρουισμού των άλλων "τριών σωματοφυλάκων". Το ενθάρρυναν και οι τότε προπονητές, άσε που ο ίδιος ήταν πολύ στυγνός επαγγελματίας για το "λαϊκισμό" που θέλει να απορροφήσει ένα 12χρονος. Πολύ μετά κατάλαβα ότι όταν είσαι σπάνιος, μάλλον αναγκαστικά είσαι και απόμακρος. Και όταν έκανε τον γύρο του ΟΑΚΑ με τη φλόγα στους Ολυμπιακούς, συγκινήθηκα όσο λίγες φορές στη ζωή μου. Αλλά, δεν είναι αυτός το θέμα σήμερα και μακάρι να αργήσει πολύ να γίνει για τέτοια αφορμή.
Ο Θου-Βου επίσης δε μου άρεσε όταν ήμουν μικρός. Όσο κι αν φαίνεται κουτό, θεωρούσα χαζές τις τανίες του. Δε μπορούσα να εκτιμήσω το ακαταπόνητο κινησιολογικό ντελίριο των gangs του, ούτε φυσικά την ευγενική σουρεάλ ματιά του πάνω στο DNA της φυλής. Στην πορεία, βλέποντας και ξαναβλέποντας τις ταινίες, όχι τόσο τις "σοβαρές", αντιπολεμικές" της έγχρωμης περιόδου, αλλά τα σλάπστικ κρεσέντο της δεκαετίας του '60 (από τα Θου-Βου στο "Δόκτωρ Ζι-Βέγγος" κι από τον "Πολυτεχνίτη κι Ερημοσπίτη" στο α-ξε-πε-ρα-στο "Τύφλα Να'Χει ο Μάρλον Μπράντο"), πια τον θεωρώ τον συγκλονιστικότερο κωμικό που έχω παρακολουθήσει μάζι με (έναν ακόμα που άργησα να καταλάβω πλήρως) τον Πίτερ Σέλερς. Κι επίσης ο μύθος του γιγαντώθηκε μέσα μου λόγω της υποδειγματικής δημόσιας παρουσίας του. Δεν ξέρω τι καριέρα θα έκανε, πόσα λεφτά θα έβγαζε ή πόσα αστέρια θα είχε στη Χόλιγουντ Άβενιου έτσι και γεννιόταν αλλού, όπως διαβάζω παντού σήμερα. Μπορώ να καταλάβω, όμως, ότι το περίβλημα προσωπικότητας μέσα από το όποίο ξεχείλιζε το ταλέντο του ήταν εντυπωσιακά συμπαγές κι αυθεντικά (τόσο αυθεντικά που το ζηλεύεις) λόου προφάιλ. Γι' αυτό την οικουμενικότητα που εξέπεμψε στην "Ψυχή Βαθιά", τη νιώσαμε ακόμα κι εμείς που ο Εμφύλιος μας μοιάζει τόσο οικείος όσο κι ο Τρωικός Πόλεμος.
Παρότι αυτή η νεκρολογία με προκαλούσε πάντοτε, όπως έγραψα και παραπάνω, δεν έχω κάτι άλλο να πω. Ίσως γιατί στον ιντερνετικό μύλο, οι 14 ώρες που πέρασαν από την ώρα που ξεψύχησε στον "Ερυθρό" που ταλαιπωριόταν εδώ και καιρό μέχρι τώρα που γράφω είναι ήδη μια αιωνιότητα. Στα σημερινά βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, το παρατεταμένο χειροκρότημα νομίζω θα είναι ανατριχιαστικό. Το έζησα ως αυτόπτης μάρτυς και πέρσι, όταν ο Θου-Βου επισφράγισε την τελετή ακόμα και με την αμήχανη "'άρρωστη" παρουσία του. Αυτό που προσωπικά κρατάω, όμως, είναι το δέος που τελικά προκαλεί οποιαδήποτε σύγκριση του δικού του βίου του με το πνεύμα της εποχής που τελικά "έφυγε" ...

τερεζος

2morrow @bios

... που σημαίνει ότι ο κύριος Oneohtrix Point Never μας επισκέπτεται αύριο στο Bios. Το δελτίο τύπου τον περιγράφει ως εξής:

O Oneohtrix Point Never είναι το ασυνήθιστο, πειραματικό πρότζεκτ του Daniel Lopatin που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής σύνθεσης. Με βάση το Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, ο Οneohtrix Point Never δημιουργεί αχαρτογράφητα ηχητικά τοπία με έντονη την εφηβική εμμονή του με τα vintage συνθεσάιζερς, καταφέρνοντας να αγγίξει την εμπορική, αλλά και μια βαθύτερη διάσταση της ηλεκτρονικής μουσικής την ίδια στιγμή. Συνδυάζοντας την ελευθερία της δομής του θόρυβου και την αφηρημένη φόρμα του συναισθήματος, δημιουργεί τον προσωπικό του ήχο στον οποίο συναντά κανείς στοιχεία ambient, ποπ, αλλά και πρώιμης techno, χωρίς να μπορεί να τον κατατάξει σε ένα είδος. Ο ίδιος δηλώνει ότι προσπαθεί να μείνει στις νεκρές ζώνες ανάμεσα στα κατηγοριοποιημένα είδη της μουσικής.

Το 2009 κυκλοφόρησε το διπλό Rifts με το οποίο απέσπασε πολύ καλές κριτικές από έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά όπως το Wire, το οποίο του έδωσε τον τίτλο του δεύτερου καλύτερου άλμπουμ της χρονιάς, αλλά και των The Guardian UK, Fader, Pitchfork, The Quietus, και XLR8R. Η μεγάλη δημοσιότητα ετοίμασε το έδαφος για την κυκλοφορία του άλμπουμ Returned, το 2010, από την Edition Nego με το οποίο πήγε τον ήχο του ένα βήμα παραπέρα, συνεχίζοντας να εντυπωσιάζει τα μουσικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, εκπληρώνοντας τις προσδοκίες που δημιούργησε με την πρώτη του δουλειά .Η ψυχεδέλεια, τα φωνητικά και οι δανεισμένες λούπες από ποπ επιτυχίες, όπως το Lady in Red του Chris DeBurgh στο Nobody knows, δημιουργούν ένα αποτέλεσμα ασυνήθιστης αυθεντικότητας , καθιστώντας τον έναν από τις πιο ενδιαφέρουσες περιπτώσεις της μοντέρνας μουσικής αισθητικής.

my space

από φάτσα;

Μαζί του σε dj set οι Games. Που σημαινουν...

... το πρότζεκτ δύο παιδικών φίλων του Dan Lopatin και του Joel Ford ή αλλιώς του Oneohtrix Point Never και του Τigercity. Ο ήχος τους είναι μελωδικός και ποπ, με μια φανερή νοσταλγία για τα 80s χρησιμοποιώντας ακόμη και τεχνικές παραγωγής από εκείνη την εποχή. Ένα μαγικό μείγμα από samples, αναλογικά συνθεσάιζερ, electro, funk και φωνητικά με αποτέλεσμα έναν φρέσκο vintage χαρούμενο ήχο. Το ντεμπούτο single τους Εverything is Working από την ανεξάρτητη ετικέτα Hippos In Tanks τράβηξε την προσοχή των μουσικών blogs και δημιούργησε προσμονή για το ΕP με τίτλο Τhat we can play, λαμβάνοντας εξαιρετικές κριτικές από το Fact, το Pitchfork και το Boomkat μεταξύ άλλων. Το δυνατό single Strawberry Skies, με την Laurel Halo στα φωνητικά, ήταν αυτό που ξεχώρισε και τους έκανε δημοφιλείς στο ευρύτερο κοινό.

my space

από φάτσα;

the past (interview) is a grotesque animal vol.2

Καινούρια ενότητα στο αγαπημένο σας μπλογκ...συνεντευξεις που εκανε στο παρελθον το laternative crew και μπορεί να έχουν κάποιο ενδιαφέρον σήμερα (μπορεί και όχι)... Συνεχίζουμε με Βασίλη Τσιάρτα να τα λέει όλα περόπου 4 χρόνια πριν για τον "Ταχυδρόμο" των ΝΕΩΝ (28/4/2007)...

ΤΣΙΑΡΤΑΣ FOR PRESIDENT

Ο Βασίλης Τσιάρτας θέλει να γίνει ο επόμενος ‘πρωθυπουργός του ποδοσφαίρου’ ...

Δεν αποσύρθηκε όπως του άξιζε. Ένας αρτίστας της κλάσης του, ίσως ο μεγαλύτερος μπαλαδόρος στην μετά – τον - Χατζηπαναγή περίοδο, έφυγε από το ποδόσφαιρο χωρίς ομάδα μετά από ένα άδοξο πέρασμα από τον Εθνικό και τη Β΄ Εθνική. Αλλά, ο Βασίλης Τσιάρτας θα συνεχίσει να μας απασχολεί. Με γλώσσα που «κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει» για τους πάντες και τα παντα (όχι μόνο ποδοσφαιρικά). Τώρα, ετοιμάζεται να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρεία της ΕΠΟ στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2008, αμέσως μετά το επόμενο EURO. Κι έχει σαφείς θέσεις και απόψεις για το τι πρέπει να αλλάξει και ποιοι οδήγησαν την ελληνική ποδοσφαιρική κοινωνία στην απαξίωση και την λεωφόρο Λαυρίου...

Τι κάνεις πλέον στον ελεύθερο χρόνο σου; Παίζεις τέννις;

Τέννις, ποδόσφαιρο μια – δυο φορές την εβδομάδα. Περνάω πολύ ώρα με την οικογένεια και τους φίλους, κάτι που μου έχει λείψει. Κάνω πράγματα που δεν είχα τη δυνατότητα με τις υποχρεώσεις του ποδοσφαιρικού προγράμματος. Δεν υπάρχει πια το «δε μπορώ να βγω σήμερα»

Μπάλα βλέπεις;

Παρακολουθώ στην τηλεόραση, αλλά δεν πάω γήπεδο. Κυρίως ξένα πρωταθλήματα. Το ελληνικό πρωτάθλημα δεν περνά την καλύτερη του φάση. Υπάρχει μετριότητα σε όλους τους τομείς. Αλλά, ας μην περιοριζόμαστε στην μπάλα. Υπάρχει κρίση σε όλους τους τομείς, πολλά ευρύτερα κοινωνικά προβλήματα. Στον τομέα της παιδείας, της υγείας, της ασφάλειας στην καθημερινότητά μας. Με προβληματίζουν πολύ τα δελτία ειδήσεων που βλέπουμε, το ξεγύμνωμά τους είναι αυτά που δε δείχνουν. Σίγουρα, δεν είναι αυτά που μας αξίζουν.

Από αυτήν την κοινωνική κρίση νομίζεις ότι προέρχεται και η βία στα γήπεδα;

Βέβαια. Βία βλέπουμε παντού. Στα εκπαιδευτικά συλλαλητήρια, στην πασχαλινή αγορά για το αρνί κτλ. Δεν μπορεί ο κόσμος να ταλαιπωρείται συνεχώς, αγανακτεί. Δε νομίζω ότι είναι δύσκολο να εφαρμόσουμε κάποια πράγματα που λειτουργούν καλά στο εξωτερικό. Μοντέλα υγείας, παιδείας, δικαιοσύνης ή ακόμα και ποδοσφαίρου. Δε μου αρέσει η ελαστικότητα και ο ωχαδερφισμός που επικρατούν.

Συγκεκριμένα στο ποδόσφαιρο, γιατί δεν εφαρμόζονται τα ευρωπαϊκά πρότυπα; Δεν μπορούμε;

Δεν θέλουμε. Κοίτα πόσο εύκολα προσαρμόζονται όλοι όταν έχουμε παιχνίδια Champions League, υπό το φόβο της UEFA. Εδώ ασχολούμαστε με όλα τα άλλα εκτός από το παιχνίδι, χάνεται πλήρως η ουσία του. Φτάσαμε στο σημείο οι αθλητικές εφημερίδες να μοιράζουν πορνό, χωρίς να επεμβαίνει κανείς.

Πώς επιμερίζονται κατά τη γνώμη σου οι ευθύνες για τη βία;

Πρώτα απ’ όλους φταίνε οι ΠΑΕ γιατί συντηρούν αυτά τα φαινόμενα. Είναι γνωστές οι σχέσεις τους με αυτούς που κάνουν τα επεισόδια, υπάρχει ανοχή. Ρίχνω ευθύνη και στους συνδέσμους. Δεν είναι όλοι το ίδιο, αλλά μερικοί συνεργάζονται κι εκτελούν εντολές. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να έχει διαφορετική αντιμετώπιση ο οργανωμένος από τον απλό φίλαθλο.

Είσαι υπέρ της κατάργησης των συνδέσμων;

Είμαι υπέρ της τιμωρίας και της εφαρμογής του νόμου. Αν πραγματικά βοηθήσουν όλοι το πρόβλημα λύνεται, αλλά δε γίνεται π.χ. να τους κυνηγάει η πολιτεία και να τους προστατεύουν οι ΠΑΕ. Πρόσφατα, ο κύριος Ορφανός είπε κάτι πολύ σημαντικό, «θα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα είμαστε όλοι μαζί ή ο καθένας θα κάνει το δικό του». Αυτό νομίζω ότι ήταν άδειασμα προς όλους. Αν κάποιοι σύνδεσμοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ας καταργηθούν, όσοι δε δημιουργούν προβλήματα ας παραμείνουν. Αλλά θα πρέπει να καταργηθούν και οι υπόλοιποι ομφάλιοι λώροι π.χ. οι οπαδικές τηλεοπτικές εκπομπές που πουλάνε οπαδιλίκι και δε νομίζω ότι εκφράζουν κανέναν πέρα από τους εαυτούς τους.

Ναι, αλλά π.χ. στην εκπομπή της Θύρας 7 έχει βγει μέχρι και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού ο κ. Κόκκαλης. Τέτοιες κινήσεις δεν τους νομιμοποιούν;

Βέβαια, άλλωστε παλιότερα ο ίδιος δεν είχε πει «αυτούς τους οπαδούς έχουμε και δε θέλουμε να τους αλλάξουμε»; Δεν πρέπει να ταυτίζουμε τις ομάδες με τις θύρες των φανατικών. Ο Ολυμπιακός δεν είναι μόνο η Θύρα 7, η ΑΕΚ η Θύρα 21, ο Παναθηναϊκός η 13 κτλ. Οι οργανωμένοι βρίσκουν και τα κάνουν. Φταίνε αυτοί που τους δίνουν τη δυνατότητα. Και βέβαια η ατιμωρησία, τα αστεία πρόστιμα των 10 ή των 30 χιλιάδων €. Όλοι είναι συνένοχοι όταν αντιδρούν στις βαριές τιμωρίες και απαιτούν την άρση τους, πολιτικοί – εφημερίδες – πρόεδροι κτλ.

Συμφωνείς με την τακτική του Νικολαϊδη, για παράδειγμα, απέναντι στην Original;

Θα συμφωνούσα αν είχε αυτή τη στάση από την αρχή. Από τη στιγμή που τους έχει χρησιμοποιήσει, που όλοι ξέρουμε τι σχέσεις είχαν στο παρελθόν δε μπορεί τώρα να είναι απέναντί τους. Όταν είχε αναλάβει είχα πει ότι η τιμωρία του θα ήταν να πλακωθεί με τους ευεργέτες του, κάτι που συνέβη. Τι έγινε με τα ονόματα και το υλικό που έδωσε; Δεν είδα κάποιο αποτέλεσμα. Δε μου αρέσουν οι εντυπώσεις, μου αρέσει η ουσία και ουσία δε βλέπω.

Συμφωνείς με την πρότασή του να αποσυρθούν οι ελληνικές ομάδες για μια τριετία από την Ευρώπη;

Όχι βέβαια, δε λύνεται τίποτα έτσι. Στο χέρι τους είναι να γίνουν τομές, χωρίς να στερηθούν οι ομάδες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ουδείς αναμάρτητος από τις διοικήσεις;

Οπωσδήποτε, ο Πέτρος Κόκκαλης δε δήλωσε πρόσφατα ότι τους εκβιάζουν, τους απειλούν κτλ.;

Ναι, αλλά δεν είναι οξύμωρο οι οπαδοί να εκβιάζουν έναν ιδιοκτήτη π.χ. της εμβέλειας του Κοκκαλη;

Αφού τους έχει δωθεί το δικαίωμα να το κάνουν.

ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΚΑ - ‘ΑΛΛΑΞΕ ΑΠΛΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ’

Πώς βλέπεις τη λειτουργία της Σούπερ Λίγκα;

Δε νομίζω ότι άλλαξε κάτι παραπάνω από την ονομασία, απλά η ΕΠΑΕ πλέον λέγεται Σούπερ Λίγκα.

Μπορεί να γίνει νέα αρχή με παλιά πρόσωπα που έχουν στιγματιστεί με συγκεκριμένο ρόλο στο παρελθόν;

Όχι, αλλά τι να κάνουμε αφού δεν το καταλαβαίνουν και βολεύονται όλοι με την υπάρχουσα κατάσταση;

Αγωνιστικά, το βόλεμα αυτό δεν δικαιολογείται, υπάρχει μονοπώλιο στην κατάκτηση των τίτλων. Θα περίμενε κανείς Παναθηναϊκός και ΑΕΚ να πρωτοστατούν στην ανατροπή του παλιού καθεστώτος και όχι να συμμαχούν με αυτό ...

Όλος ο κόσμος ξέρει εκ των προτέρων τι θα γίνει, αλλά δε θα πω εγώ γιατί κρατάνε αυτή τη στάση. Μπορεί να είναι εγκλωβισμένοι, εξαρτημένοι από το υπάρχον σύστημα. Εγώ αυτό που δε βλέπω είναι ανοικτά μυαλά για να ξεφύγουμε από τη μιζέρια. Δεν περιμένω λόγια, αλλά έργα. Ο κόσμος δεν παραμυθιάζεται πια ...

Ένιωθες την αδικία όσο έπαιζες ποδόσφαιρο;

Φυσικά. Μερικές φορές αισθάνεσαι βλάκας εσύ να παίζεις μπάλα και το πρωτάθλημα να κρίνεται έξω από το γήπεδο. Σου τρώνε το ψωμί κι αισθάνεσαι αδύναμος, προετοιμάζεσαι όλην την εβδομάδα για να πας την Κυριακή σαν πρόβατο στη σφαγή.

Οι ποδοσφαιριστές έχουν ευθύνη; Μερικές φορές απορώ πώς μπορείτε να συνεχίζετε το ματς, ενώ στην κερκίδα γίνεται χαμός την ίδια στιγμή;

Έχει ευθύνη το συνδικαλιστικό όργανο των ποδοσφαιριστών, ο ΠΣΑΠ, που είναι ανύπαρκτος. Όταν αυτό που σε εκπροσωπεί θεσμικά είναι ανύπαρκτο δε μπορείς να διεκδικήσεις κάτι και φτάνεις σε ένα σημείο να μην αντιδράς. Δεν έχω δει τον ΠΣΑΠ να ζητάει τη διακοπή του πρωταθλήματος, να απαιτεί να λυθούν κάποια ζητήματα. Στην Αγγλία οι ποδοσφαιριστές έχουν μερίδιο μέχρι και από τα τηλεοπτικά δικαιώματα.

Εσύ έχεις ζήσει επιθέσεις ακόμα και από οπαδούς της ομάδας που έπαιζες, για παράδειγμα το περιστατικό στους Θρακομακεδόνες το 2004 ...

Και όχι μόνο εγώ στην ΑΕΚ, σε κάθε ομάδα έχουν γίνει παρόμοια γεγονότα. Θεωρώ ότι είναι εσκεμμένα, στημένα και όχι αυθόρμητα. Στη δική μας περίπτωση η επίθεση έγινε, όχι για αγωνιστικούς λόγους, αλλά επειδή κάποιοι παίκτες αντιδρούσαμε σε συγκεκριμένη οικονομική πρόταση που μας είχε γίνει από την σημερινή διοίκηση. Ήταν οργανωμένο από κάποιους για να διευκολυνθεί η πορεία τους. Μετά από τρία χρόνια, οι οπαδοί μετανιωμένοι, ουσιαστικά ομολογούν ποιος ήταν πίσω από όλα αυτά, πέφτουν οι μάσκες. Ας διαβάσει κανείς τις τελευταίες δηλώσεις του ηγέτη της Original. Αλλά υπάρχουν κι άλλα παραδείγματα. Μήπως οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν πήγαν απροστάτευτοι στη Ριζούπολη; Δε μπήκαν να παίξουν σε μια ζούγκλα και δεν υπήρχε κάποιος μαζί τους να πάρει την ομάδα και να φύγει;

Πιστεύεις ότι λείπει η προσωπικότητα από τους έλληνες ποδοσφαιριστές; Ελάχιστοι ακολουθούν το δικό σου παράδειγμα με παρεμβατικές δηλώσεις ...

Στις μεταξύ μας συζητήσεις όλοι καταθέτουν πολύ σημαντικές απόψεις, αλλά δεν τα λένε δημόσια. Δεν ξέρω γιατί. Σημασία έχει να μην είμαστε μόνο δυο τρεις που μιλάμε.

Ναι, αλλά μένοντας σιωπηλοί «δικαιώνουν» τις καταστάσεις που ακολουθούν. Η γενιά της Ριζούπολης ξηλώθηκε στον ΠΑΟ, όπως και η γενιά των Θρακομακεδόνων στην ΑΕΚ. Και μάλιστα ο κόσμος της ΑΕΚ την επόμενη χρονιά έδωσε εντυπωσιακό παρόν ...

Για ποιον κόσμο μιλάμε; Και ποιοι είναι αυτοί πού κατηγορούνται; Κανείς δε χάθηκε από τους παίκτες του ΠΑΟ, επειδή τους «έδωσαν» για να καλύψουν αδυναμίες. Ο κόσμος της ΑΕΚ πού είναι τώρα; Δημιούργησε είδωλα, επηρεασμένος από δημοσιογράφους και παγιδεύτηκε. Πλέον, δεν πείθεται από τον Νικολαϊδη. Ως σχήμα λόγου θα πω ότι «ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται».

Πιστεύεις ότι η πάντα σαφής και συχνά αιρετική στάση σου σε οδήγησε στο τέλος που είχες ως ποδοσφαιριστής; Το οποίο ας μην κρυβόμαστε δεν ήταν αυτό που σου άξιζε ...

Δε θέλω να φανώ εγωιστής αλλά σε τι δεν έχω δικαιωθεί; Σίγουρα θα ήθελα ένα διαφορετικό τέλος, αλλά αισθάνομαι δικαιωμένος. Δεν ευνοήθηκα ποτέ στο ποδοσφαιρικό σύστημα.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΠΟ – ‘ΔΕ ΘΑ ΖΗΤΗΣΩ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΚΑΓΚΑΤΣΗ’

Απορρίπτεις αυτό το σύστημα όπως λες, αλλά θες να γίνεις πρόεδρος της ΕΠΟ ...

Όχι με την υπάρχουσα κατάσταση. Έχω αγνές προθέσεις, ξεκάθαρες απόψεις και θα συνεργαστώ με όσους δε θέλουν ούτε κι αυτοί ένα ποδόσφαιρο της αρπαχτής. Η ιστορία σε γράφει είτε θετικά είτε αρνητικά, το θέμα είναι τι προσφέρεις.

Θα ήθελες να προκύψεις στη θέση του προέδρου ως πρόσωπο κοινής αποδοχής;

Σίγουρα, αλλά κυρίως δε θα ήθελα να μου βάλουν τρικλοποδιές στο δρόμο μου. Δε μπορώ να είμαι συνένοχος γι’ αυτό συζητάω για τη θέση του προέδρου και όχι κάποιου συνεργάτη. Έχουν καεί πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι έτσι.

Το έχεις συζητήσει με τον νυν πρόεδρο κ. Γκαγκάτση;

Όχι, γιατί τι είναι ο Γκαγκάτσης; Πνευματικός μου πατέρας; Ή πρέπει να του ζητήσω την άδεια για την υποψηφιότητά μου;

Ίσως για μια ομαλή η διαδοχή ...

Εγώ δεν έχω σκοπό να έρθω σε αντιπαράθεση με κανέναν. Δεν μπορώ να αγνοήσω την αποχή του κόσμου, τη χαμηλή ποιότητα, την έλλειψη ανταγωνιστικότητας και αξιοπιστίας. Οι μόνοι που δεν τα βλέπουν είναι αυτοί που τα κάνουν.

Ας υποθέσουμε ότι αναλαμβάνεις. Το πρώτο ακανθώδες ζήτημα που θα αντιμετωπίσεις είναι η διαιτησία. Πιστεύεις ότι πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο της ΕΠΟ;

Βέβαια, αυτό που έχει σημασία είναι να αφήσουν όλοι ήσυχους τους διαιτητές. Δεν ελέγχομαι από κανέναν, άρα δεν πρόκειται να παίξω το παιχνίδι κανενός. Οι ομάδες καλά θα κάνουν να κοιτάξουν τα του οίκου τους.

Δεν σε προβληματίζει ότι κι άλλοι ξεκίνησαν με αγνές προθέσεις και βρήκαν τοίχο; Ακόμα και κυβερνητικά στελέχη στο παρελθόν ...

Αν εννοείς τον Φλωρίδη, δε νομίζω ότι απέτυχε, απλά δεν τον στήριξε το κόμμα του. Για να περπατήσει το σχέδιο είναι πολύ σημαντικό όλοι να γνωρίζουν τα όριά τους και να δημιουργήσουμε συνθήκες αξιοπιστίας που θα φέρουν επενδυτές. Πάντως, όπως είδαμε και στην Ιταλία καμία κυβέρνηση δεν έπεσε επειδή εφάρμοσε τον νόμο. Το περίφημο πολιτικό κόστος είναι μύθος κατά τη γνώμη μου.

Είσαι πρόθυμος να έρθεις σε αντιπαράθεση με ανθρώπους «ένοχου» παρελθόντος ή θέλεις δίπλα σου άφθαρτους παράγοντες;

Η θέση του προέδρου της ΕΠΟ είναι κατά κάποιο τρόπο αυτή του «πρωθυπουργού του ποδοσφαίρου». Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι. Αμνηστία θα δώσω σε όλους, αλλά ξέρω πολύ καλά ποιος και τι έχει κάνει στο παρελθόν. Δεν θέτω υποψηφιότητα για να εκδικηθώ, αλλά δε θα γίνω «κωλοτούμπας» με το να τους επιτρέψω να τα συνεχίσουν.

Υπάρχουν άνθρωποι της δικής σου ποδοσφαιρικής γενιάς, ας πούμε της ομάδας του EURO, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν από διοικητικό πόστο;

Βέβαια υπάρχουν. Στο μυαλό μου έρχεται ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο Τραϊανός Δέλλας, οι απόψεις του Παντελή Καφέ έχουν πάντα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Και άλλα παιδιά ...

ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ – ‘ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΥ ΡΕΧΑΓΚΕΛ; ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ’

Μάλλον είσαι από τους λίγους που δικαιούνται να ασκούν κριτική στην Εθνική, δεδομένου ότι το έκανες και μέσα στον παροξυσμό της κατάκτησης του EURO. Πώς αισθάνθηκες όμως βλέποντας τον χαμό που έγινε μετά το ματς με την Τουρκία με τις περίφημες δηλώσεις Γιακουμάτου κτλ.;

Δε μπορούμε να ασχολούμαστε με το τι λέει ο κάθε Γιακουμάτος. Τα έχει κάνει και στο παρελθόν μετά από ματς με την Αλβανία στο ΟΑΚΑ. Εκλέχθηκε για να λύσει τα προβλήματα του κόσμου, όχι για να κριτικάρει την Εθνική. Αυτός βγάζει τον κόσμο στο δρόμο για να διαμαρτυρηθεί, αυτοί που αποκάλεσε «γέρους» τον έβγαλαν για να πανηγυρίσει. Δε φταίει αυτός, αυτοί που τους δίνουν βήμα φταίνε. Εμένα γιατί δε με ρώτησαν για τα ομόλογα και τα ταμεία, στην ίδια λογική; Μόνο οι παλιοί ποδοσφαιριστές πήραν σωστές θέσεις. Ξέρεις πόσες προτάσεις είχα να βγω στα παράθυρα εκείνες τις ημέρες; Δεν το έκανα. Πώς θα διατυπώσω άποψη σε ένα λεπτό με τόση φασαρία; Να πω επίσης ότι δε μου άρεσε ούτε η συμπεριφορά του κόσμου με τις αποδοκιμασίες. Η ομάδα δεν προστατεύτηκε σωστά και φυσικά δεν έγινε ούτε στο ελάχιστο αξιοποίησης της επιτυχίας.

Για την καραμέλα της ανανέωσης ποια είναι η γνώμη σου;

Δε χρειάζεται. Το πρόβλημα είναι η διαχείριση του υπάρχοντος υλικού. Θα ήθελα να βλέπω στην Εθνική τον Καραγκούνη της Μπενφίκα, τον Μπασινά της Μαγιόρκα, τον Σεϊταρίδη της Ατλέτικο, απεναντίας βλέπω παίκτες με εξασφαλισμένη θέση που δε δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Δε νομίζω ότι υπάρχουν και πολλοί από πίσω τους. Οι περιπτώσεις Ζήκου και Στολτίδη είναι μεμονωμένες. Από εκεί και πέρα νομίζω ότι δε δίνονται τα κίνητρα σε παίκτες που δεν ανήκουν στις μεγάλες ομάδες, αυτό που λέγεται για το κλειστό club της Εθνικής έχει βάση. Δεν βλέπω τον προπονητή να παρακολουθεί κάθε εβδομάδα αγώνες και παίκτες.

Έχεις ακόμα παράπονα από τον Ρεχάγκελ;

Ισχύει ότι έχω πει στο παρελθόν. Ας δει κάποιος τι συμμετοχή είχα στην πρόκριση. Το ευχαριστώ ποιο ήταν; Να μην παίξω ούτε ένα λεπτό στον τελικό; Όταν φεύγαμε όμως για την Πορτογαλία έλεγα πάμε για τρεις νίκες και όλοι γελούσαν.

Παρόλα αυτά ο Ρεχάγκελ με την στρατηγική του πήρε, ειδικά στην Πορτογαλία, το 100% από εσένα ...

Ο προπονητής μου έλεγε θα σε βάζω όταν κουράζονται οι αντίπαλοι. Δηλαδή, οι Ρώσοι κουράστηκαν στο 35’ στο τρίτο ματς; Είχα φτάσει να ξέρω ότι για να παίξω έπρεπε να φάμε γκολ. Και ύστερα να μπει ο Τσιάρτας να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα.

Αγωνιστικά τους τρεις μεγάλους πώς τους είδες φέτος;

Αν μπούμε σε τέτοια ανάλυση χάνουμε πάλι το δέντρο. Φέτος ποια ομάδα πέτυχε τους στόχους, εκτός από όσες γλίτωσαν τον υποβιβασμό; Ο Ολυμπιακός απέτυχε στην Ευρώπη, η ΑΕΚ δεν πήρε το πρωτάθλημα, ο Παναθηναϊκός πάλι εκτός Champions League.

Τι φταίει στον Παναθηναϊκό; Είναι φτωχό το υλικό, υπάρχει πίεση;

Φτωχοί είναι αυτοί που νομίζουν ότι κάνουν καλά τη δουλειά τους. Υπάρχει φτώχεια σκέψης και ιδεών για το πώς θα φτιάξουν την ομάδα. Φτάσαμε στο σημείο να περιμένουμε να πάρει στις πλάτες του ολόκληρο Παναθηναϊκό ένα 16χρονο παιδί.

Μια ενδεχόμενη συνεργασία ΠΑΟ – Μπάγεβιτς, πώς θα την έβλεπες;

Μια κουβέντα θα πω μόνο. Ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί στην Ελλάδα οι επιτυχημένοι θεωρούνται αποτυχημένοι. Δε μπορώ να καταλάβω γιατί δε θα μπορούσε να παίξει μια τέτοια λύση και να έρχονται πρόχειρες λύσεις. Αλλά πάντα έτσι δε γίνεται στην Ελλάδα.

ΜΕ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ

ΟΡΦΑΝΟΣ – Περιμένω περισσότερα ...

ΓΚΑΓΚΑΤΣΗΣ – Εγκλωβισμένος

ΚΟΚΚΑΛΗΣ – Περίμενα περισσότερα ...

ΤΖΙΓΚΕΡ – Επίσης.

ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ – Το ίδιο, όπως και με τους υπόλοιπους προέδρους

ΡΕΧΑΓΚΕΛ – Να γίνει ο Ρεχάγκελ που ήταν πριν το EURO

ΜΠΑΓΕΒΙΤΣ – Ο πιο παρεξηγημένος πετυχημένος

ΣΑΝΤΟΣ – Η Ελλάδα δεν του ταίριαξε

ΦΕΡΕΡ – Παλιά σχολή, με διάθεση. Μακάρι να κάνει την ΑΕΚ αυτή που πρέπει

ΜΟΥΝΙΟΘ – Πρέπει να παραμείνει, έχει δουλέψει στο δυσκολότερο πρωτάθλημα, πρέπει να κριθεί όταν θα κάνει αυτός τις επιλογές

ΓΚΕΚΑΣ – Δικαιώνεται ...

ΝΙΝΗΣ – Να μην τον κάψουν, αν δουλευτεί σωστά σε 2 χρόνια θα είναι εξωτερικό

ΖΑΓΟΡΑΚΗΣ – Καλός ποδοσφαιριστής, μπορούσε να είχε πάρει περισσότερους τίτλους

ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗΣ – ο άνθρωπος που μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω ότι έκανα. Με αυτόν τα πράγματα στην ΑΕΚ θα ήταν καλύτερα.

τερεζος

ριπ

gotta find a way to find a way